Fenhom·URO tasarımı Hayvan Macera Adası, ebeveyn ve çocuk arasındaki etkileşime odaklanarak çocuklara “oynarken öğrenip, öğrenirken oynayacakları” ve doğa eğitiminin önemini anlayacakları bir “manevi alan” sunuyor.

Küresel salgının patlak vermesi ve Avustralya’da çıkan orman yangınlarının yol açtığı çevre sorunları, insanları “Bütün bunlar doğanın sessiz protestosu mu?” sorusu üzerinde düşünmeye itti. İnsan, doğa ve hayvanlar arasındaki adaptasyon sorunu giderek daha fazla dikkat çekmeye başladı. Aynı zamanda, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki eğitimciler, çocukların özgürce büyümesine izin vermenin dünya çapındaki bir problem haline geldiğini ifade ediyor.

Zhang Ying, yurt içi  ve yurt dışında edindiği yaşam ilişkileri ve deneyimlerine dayanarak “uygun mesafe duygusunun” ebeveyn-çocuk iletişiminin özü olduğunu savunuyor. Ebeveyn-çocuk ilişkisinde her bireyin ihtiyaç duyduğu kişisel alanı kaybetmesinin fazla yakın oldukları durumda çok kolay bir şekilde kaygıya dönüştüğünü çok uzak olduklarında da birbirlerine yabancılaştırdığını öne sürerek ebeveyn ve çocuk arasındaki en iyi ilişkinin, birbirlerine arkadaşlık ederken birbirlerinin manevi alanına saygı duymaktan geçtiğini savunuyor. 

“Duygusal tasarım”dan yola çıkan Hayvan Macera Adası, ebeveynler ve çocuklar arasındaki etkileşime odaklanıyor. Projedeki dört farklı hayvan; aslan, fil, zebra ve papağan sırasıyla dört farklı kişilik özelliğini temsil ediyor; iletişim, keşif, cesaret ve bilgelik. Tasarımcılar “oynarken öğrenmek, öğrenirken oynamak” düşüncesinden yola çıkarak bir ebeveyn-çocuk etkileşim alanı yaratmayı amaçlamış. Projede çocukların parkta oynarken ebeveynleri ile iletişimlerinin derinleşeceği ve doğa eğitiminin önemini anlayacakları bir mekan kurgusu hedeflenmiş.