Mimarlar Odası’nın anma programına da bir katkı olarak, 20 Mart 2020’de yitirdiğimiz Cengiz Bektaş’ı anıyoruz.  

Cengiz Bektaş önce Güzel Sanatlar Akademisi’nde bir süre okuduktan sonra Münih’e giderek 1959’da Münih TH’sını bitirmiş, sonra da bir süre Almanya’da mimar olarak çalışmıştı. Ülkeye döndükten sonra 1962’de Ankara’da ODTÜ’de öğretim görevlisi olarak çalışmaya başlamış, bir yandan da üniversitenin İnşaat İşleri Bürosu’nda görev almıştı. 

Cengiz, çok yönlü yetenekleriyle, mimarlığın yanı sıra edebiyatta da şiirle adını duyurdu. Kendi deyişiyle mimar ve ozandı. Her iki dalda da başarılıydı, her iki dalda da çeşitli ödüller kazandı. 

Ankara’da yaşadığı yıllarda Cengiz’le tanıştık, Oral Vural’la birlikte çalıştıkları 1960’lı yıllarda… O süre içinde Ankara’da olduğu gibi ülkenin birçok yöresinde dikkate değer yapılar gerçekleştirmekteydiler. 

Ankara yıllarının ardından İstanbul’a geldi ve Kuzguncuk’a yerleşti. Oradaki önemli başarısı da, kendi halinde yaşamakta olan Kuzguncuk’a, sahip olduğu değerleri anımsatması ve kendi kabuğu içine çekilmiş Kuzguncuk’u canlandırması olacaktı. Nitekim Kuzguncuk, bir süre sonra çok başarılı bir yerel canlanma örneği olarak dikkat çekti. O kadar ki, tutarlı kentsel mekanları, sokakları, korunmuş eski evleri ile, birçok sinema filminin çekimi için açık hava film seti haline geldi. 

Cengiz artık, bütün etkinliklerini Kuzguncuk merkezli olarak sürdürüyordu, evi ve bürosu da oradaydı. 

2001 yılında, Akdeniz Üniversitesi Olbia Merkezi düzenlemesi ile Ağa Han Mimarlık Ödülü kazandı. O dönem, uluslararası jüride ben de görevliydim. O vesileyle, kısa bir süre sonra ödül töreninin yapılacağı Halep’te de ailece birlikte olduk. Sonraki yıllarda yine çeşitli toplantı ve konferanslar için iki kez de birlikte Kıbrıs’a gittik. 

Cengiz uzunca bir süreden beri sağlık sorunlarıyla yaşıyordu; ama normal temposunu hiç yavaşlatmadan sürekli olarak seyahatteydi. Kimi belediyelere planlama danışmanlıkları yapıyor, bir yandan da konferanslar ve benzeri pek çok etkinliğe hiç üşenmeden katılıyordu. 

Yazık ki 20 Mart 2020’de kötü haber geldi. 

Kendisini bir kez daha sevgi ve özlemle anıyoruz.