Italio Calvino’nun aynı adlı romanından esinlenen sanatçı Bilal Hakan Karakaya, ”Görünmez Kentler” sergisinde tarihi anıtlar gibi yükselen mega yapılara ve metropol hayatına odaklanıyor. Sanatçının yenilikçi teknikleri ve cesur tasarımları ile heykel sanatının sınırlarını zorlayan eserleri, metropollerin sıkışıklık ve yığılmışlık duygularını, kendine has hikayeleri ile birlikte anlatarak izleyicileri farklı bir evrene davet ediyor.

Sanatçının üretimlerinde ustaca kullandığı binlerce yıllık geçmişi olan döküm tekniği ile yenilikçi ve cesur tasarımlar ortaya çıkardığı, heykel sanatının sınırlarını zorlayan eserleri metropollerin sıkışıklık ve yığılmışlık duygularını, kendine has hikayeleri ile birlikte anlatarak izleyicileri farklı bir evrene davet ediyor. Karakaya, son dönemde ürettiği eserlerin yer aldığı seçkide Glenn Albrecht’in Latince rahatlık ile keder sözcüklerinin birleşiminden oluşan ‘Solastalji’ kavramına gönderme yaparak, sakinleri için ev olarak kabul edilen, parlaklıkları ile kendine hayran bırakan ama yabancılaştıkları, içine hapsoldukları, sıkışıp kaldıkları, masalsı şehirleri bir distopya olarak betimliyor.