Moisei Yakovlevich Ginzburg, 20. yüzyılın ilk yarısında yayınlanan Mimarlıkta Ritm adlı kuramsal çalışmasında mimari kompozisyonun kurucu ilkesi olarak ritm kavramının izini sürüyor.

Konstrüktivizmin önde gelen temsilcilerinden olan Ginzburg ritmi bir müzik dersi gibi ele alarak, tıpkı bir senfoni gibi temel bileşenlerine ayırıyor, bunları birer nota gibi gördüğü mimari öğelerle ilintilendiriyor, ardından bunların sentezini yapıyor.

Antik Çağ ve Rönesans binalarını analiz ederken geniş bir mimari kültüre sahip olduğunu hissettiriyor. Binaların işlevlerine hiç girmeden, mimari eserleri sadece rasyonel ve ritmik kompozisyonları açısından ele alıyor ve mimarlığı göstermeye doğru ilk adımı atıyor.