Lefke Avrupa Üniversitesi Hukuk Fakültesi, Erçim Uluğ Architects tarafından, bağlam, silüet ve topoğrafyayla bütünleşen mekansal kurgu ve bölgenin yapısal gelişimi için yön gösterici olması arzulanan bir mimari vizyon ile tasarlanmış.

Lefke Avrupa Üniversitesi (LAÜ), Kıbrıs’ın kuzeybatı koyuna hakim bir tepede, sakin ve huzurlu günlük yaşamı ile Lefke kentinde yer alıyor. Doğal güzellikleri, tarihi dokusu ve kırsal manzaraları Lefke’nin bağlamını oluştururken, kentin imar ve koruma planlarının olmaması yapısal gelişimi bir tehdit olarak öne çıkarıyor. 2014 yılında Prof. Dr. Mehmet Ali Yükselen’in LAÜ Rektörü olarak atanmasının ardından üniversite gelişimini hızlandırarak öğrenci sayısını altı yıl içerisinde 3.000’den 11.000’e yükseltmiş. 2006 yılında yayınlanan Lefke ilçesinin nüfusunun 11.071 olduğu* düşünüldüğü zaman üniversitenin ulaştığı nüfusun bölgenin gelişimi açısından oldukça önemli bir rakam olduğu görülebilir.

İngiliz yönetimi döneminden kalan “Tangent 55” adlı kural çerçevesinde yüksek katlı binalara olanak sağlayan “Fasıl 96” yasası, Lefke kentinin imar haklarını belirliyor. Dolayısıyla yüksek kat ve metrekare hakkına sahip olan Gemikonağı bölge parsellerinin sürdürebilir yapılaşma noktasında bilinçli, özverili ve öngörülü işverenlere ihtiyacı bulunuyor.

Uluğ Architects tüm bu öngörüleri de dikkate alarak Lefke Avrupa Üniversitesi Hukuk Fakültesi binasını bölgenin yapısal gelişimine örnek olması öngörüsüyle tasarlamış. Trodos Dağları’nın eteğindeki Gemikonağı Tepesi’nde konumlanan yapı, Lefke bağlamına zarar vermeyen, doğal siluetle uyumlu ve topoğrafyayla bütünleşebilen bir mimari kurguyla ele alınmış. Bina programı içerisinde bir adet 350 kişilik ve bir adet 250 kişilik amfi tipi çok amaçlı salon kütlesi olduğu düşünüldüğünde, siluete zarar vermeden bu hacimlerin araziye yerleşimi mimarlar için meydan okuyucu bir tasarım sınırlaması olmuş.

Lefke Avrupa Üniversitesi Hukuk Fakültesi yapı plastiği toplamda dört katlı. Ancak arazi topoğrafyasındaki dokuz metrelik doğal kot farkı avantaj olarak kullanılmış ve bina hangi cepheden bakılırsa bakılsın tek veya iki katlı bir kütle olacak şekilde tasarlanmış. Fakülte binası 2.100 m² taban alanından oluşurken, bir katı tamamen eksi kotta bulunuyor. Binanın içerisinde bulunan iki adet iç bahçe ve ortak kullanım mekanlarını destekleyen geniş galeri boşlukları, bağlam ile görsel ilişkiyi sürdürmek ve bodrum kat etkisini azaltmak için bina şeması içerisinde kurgulanmış.

Üniversite kampüsünün güney kısmında çam ağaçlarının doğal sınırını koruyarak konumlanan bina, kampüsün ana aksına promenad kurgusu ile tasarlanmış bir rampa ile bağlanıyor. Akdeniz ikliminin avantajını kullanarak bir üst örtü ile desteklenen tasarım, promenadın başlangıcından itibaren algılanan davetkar bir giriş tanımlıyor. Girişe yönlenmeyi güçlendiren 350 kişilik çok amaçlı salonun ahşap kütlesi, plan şemasının en baskın elemanı olarak tasarlanmış. Hem iç hem de dış mekandan algılanabilen bu kütle, binaya karakterini veren ana öğelerden biri olmuş.

Hem betonarme hem de çelik taşıyıcı sisteme sahip binanın programında bulunan bir adet 250 kişilik, dört adet 100 kişilik ve iki adet 60 kişilik derslik, bir adet mahkeme salonu, kafeterya ve dekanlık bloğu, 350 kişilik salonun etrafında geniş bir fuaye ve galeriyle desteklenerek tasarlanmış. Bu iki katlı geniş fuaye ve galeriler, mekanlar arasında görsel bağ kuruyor. Fuaye içerisinden Trodos Dağları’na, Akdeniz’e ve çam ağaçlarına uzanan manzara, arazinin güçlü bağlamını iç mekana taşıyor.

Fakültenin yapı plastiğinin ana karakteri, işlevlerin cephelere yansıtılmasıyla oluşmuş. İşlevler kütlesel olarak cephelerden algılanırken dolaşım mekanları ise cephelere şeffaf yüzeyler olarak yansıtılmış. Doluluk ve boşluk ilişkisini bu yönde sağlayan yapı, 21. yüzyılda yerel bağlama saygı gösteren modern mimarlığın bir yansıması olarak tasarlanmış. Hukuk Fakültesi’nin mimari kurgusu Richa Parmar’ın (2017) listelediği modern mimarlığın on temel karakterinin yorumu ile biçimlenmiş:
• Bezeme içermeyen mimari tasarım.
• Yatay ve dikey çizgilerden oluşan kütlesel yapı plastiği.
• Alçak ve yatay kütle, teras çatı tasarımı, konsol olarak çalışan
yatay plakalar ile üst örtü oluşumu.
• Modern malzeme ve sistemlerin kullanımı.
• Geleneksel bir malzeme olan ahşap dokusunun çağdaş olarak
kullanımı.
• Yapı malzemelerinin doğal renklerinin ve dokularının bina
karakterine yansıması.
• Bağlam, iç mekan ve peyzaj arasındaki bütüncül ilişki.
• Açık ve akışkan iç mekan kurgusu.
• Cömert cam yüzeylerin doğal ışık için kullanımı.
• Güneş ışığının ve gölgeleme elemanlarının insan konforu için
kullanımı.

* https://tr.wikipedia.org/wiki/Lefke