Türkiye Cumhuriyeti yüzüncü yılını kutlarken, Osmanlı dünyasının sanatına adanmış Koç Ailesi Galerileri 459 ve 460, İslam ve Osmanlı kültürel mirasıyla ilişki kuran yedi modern ve çağdaş eseri öne çıkarıyor. Bu eserler, Türkiye’den ve başka ülkelerden üç kuşak sanatçının Osmanlı geçmişine yönelik yaratıcı yaklaşımlarını yansıtıyor. Bazıları tarihi geleneklerle olan bağlarından gurur duyuyor; diğerleri ise bu mirası reddediyor ancak bilinçaltında Osmanlı kültürüne bağlı kalmaya devam ediyor. Modern meşguliyetler arasında hat ve süsleme sanatlarının yanı sıra el yazması resim, tekstil dokuma ve seramik üretimi gelenekleri de yer alıyor. Yirminci ve yirmi birinci yüzyılın bazı sanatçıları, Osmanlı sanatının bu özelliklerini yeniden kullanarak modern Türkiye’de toplumsal cinsiyet, tabular ve diğer unsurlarla yüzleşiyor.

Bu müdahale, modern ve çağdaş eserleri Osmanlı’daki atalarıyla karşılaştırarak şu soruları soruyor: Modern Türk sanatını tanımlayan nedir? Özellikle Türkiye’nin zengin seramik ve tekstil gelenekleri ışığında “zanaat”tan nasıl ayrılır? Sergide yer alan sanatçıların her biri, Osmanlı geçmişinin üsluplarını, tarzlarını ve yaratıcı geleneklerini kullanarak, yenileyerek ya da onlardan farklılaşarak, aynı zamanda yirminci ve yirmi birinci yüzyıl Türk, Avrupa ve Amerikan sanatının yöntem ve ilkelerini de bünyelerine katarak farklı bir sanatsal kimlik geliştirmişler. Bu modern ve tarihi eserler arasındaki diyaloglar, daha büyük, küresel bir modernite diyaloğuna katılmak için zaman ve mekan boşluklarını kapatıyor.

Diyaloglar: Modern Sanatçılar ve Osmanlı Geçmişi adlı enstalasyon 30 Haziran 2024 tarihine kadar ziyaret edilebilir. İslam Sanatı Bölümü Küratör Deniz Beyazıt tarafından düzenleniyor. Dijital içerik, İslam Sanatı Bölümü İdari İşler Sorumlusu James Dill tarafından tasarlanmış. Sergi içerisinde eserlerine yer verilen sanatçılar ise Burhan Doğançay, Erol Akyavaş, Peter Hristoff, Gülay Semercioğlu, Elif Uras, Burçak Bingöl ve Aliye Berger.