Projenin Üretildiği Ders: Architectural Design III
Yürütücüler: Dr. Öğr. Ü. Sedef Özçelik, Arş. Gör. Aygen Erol Çakır
Öğrenci: Fatma Behre Karaman

“META_LIVING / house design-alternative communal activity patterns”

İnsan akışı, atıl, peyzaj, teras kültürü, etkileşim, toplanma alanı kavramlarının işlenmesi, çakıştırılması ve iyileştirilmesi amacı tasarımın ilk adımlarına öncülük etmiş. İlk kütle tasarımı Marmaray tren rayları üzerinden sahil-mahalle bağlantısı alternatif kullanıcılar için tasarlanmış özel ve kamusal modüllerin platformlarla birleşmesiyle kurulmuş. Kütleler; platform-geçitler ile konut yapılarının dilini ortak bir noktada birleştirmek adına cephe ve kotların çeşitlenmesi ile zenginleşmiş. Açık alanlar ve toplu kullanım alanları konutlar arasındaki yerleşim örüntüsünde merkezi bir görev üstlenmiş ve elemanlar arasındaki geçitler bu merkeziyetin gücünü koruyarak en uç noktalara kadar aktarmış. Yeşil ve teras yerleşim örüntüleri toplu ve özel mekanlar arasındaki dengeyi atıllık tehlikesini ortadan kaldırma neticesiyle kurgulanmış. Yine tasarımı bütünleştirip güçlendiren dikey sarmaşık yerleşimleri konutların cephe tasarımındaki dikey çubuklar ile birleşip kullanıcı için bütüncül güvenli ve huzurlu bir mekân ortaya çıkarmış. Sonuç olarak gözlem analiz ve ilk tasarım denemelerinden itibaren kullanıcı için güçlü akış ortamı oluşturulmuş olup kavramların kurduğu denklemler ve örüntülere edilen müdahaleler ile tasarım son halini almış.

Projenin Üretildiği Ders: Architectural Design III
Yürütücüler: Dr. Öğr. Ü. Sedef Özçelik, Arş. Gör. Aygen Erol Çakır
Öğrenci: Sesim Haypatya Akarsu

“Co-House”

Projenin çıkış fikri yapılan analizler sonucu görülen yeşil alan oranının çok az olması ve bölgenin keskin sınırlarla birbirinden ayrılmış olması sorunları üzerinden üretilmiş. Bu sınırlar marmarayın ayırdığı sınırlar, yeşil alan sınırları ve bina kotlarını; cephelerinin oluşturduğu sınırlar olarak üç başlık altında inceliyor. Bu fikirlerin yansıması olarak ise şehri birbirine bağlamak adına binanın cephesinin bir kısmı geçide dönüşerek aradaki marmara sınırını yumuşatıyor. Aynı zamanda binanın dış cephesinde bizi belirli aralıklarla yeşil cephe karşılıyor. Bu cepheler bazı noktalarda teraslara, hobi bahçelerine dönüşerek bize kullanılabilecek bireysel ve ortak alanlar sağlıyor. Binanın farklı kotlarda olması ve boşluklu bir yapıya sahip olması şehirdeki binaların oluşturduğu kot farkı sınırlarının aksine daha geçirgen ve yumuşak sınırlara sahip olan bir yapı olarak düşünülmüş. Tasarımın bu aşamasında kot farkı sağlanmış fakat mahremiyet ve gün ışığı konusunda negatif alanlar yaratılmış olması sebebiyle kotlar arası açıklıklar da eklenerek güneş alımı sağlanırken cepheler farklı açılara yönlendirilerek mahremiyet de sağlanmaya çalışılmış. Son aşamada ise peyzaj da hem mahremiyeti sağlamak açısından hem de cepheyi oluşturmak açısından eklenmiş. Yapı malzemesi olarak hem yeşil cephe kullanılacağı için hem de deprem bölgesinde bulunan bir alan olduğu için çelik konstrüksiyona verilmiş.

Projenin Üretildiği Ders: Architectural Design IV
Yürütücüler: Dr. Öğr. Ü. Sedef Özçelik, Arş. Gör. Aygen Erol Çakır
Öğrenci: Başak Akdaş

“Interaction Route”

Öncelikle kentin ve vatandaşların neye ihtiyacı olduğu düşünülmüş. Burada kamusal alana,  insanların bir araya gelebileceği yerlere ihtiyaç duyduğu belirlenmiş. Bir şehirde bilinçli ya da bilinçsiz etkileşimler gerekli olduğu için projede bu etkileşimler için yerler tasarlanmış. İnsanların bilinçsizce bir araya gelebileceği ya da etkileşime girebileceği dört yer tespit edilmiş, ardından numaralandırılmış. 1 numara marmaray tren istasyonu (durak üstü alan). 2 numara bir oyun alanı (çocuk ve aile etkileşimi). 3 numara, yeterli olmayan ve sadece spor aletlerinin bulunduğu bir spor mekanı olma özelliği gösteriyor. Son olarak 4 numara Sani Malaz Parkı olarak seçilmiş. Bundan sonra bir rota belirlenmiş. Bu rotada eski binaları ve boş alanları içeren 3 alan seçilmiş. Dikkatlice yapılan bu seçimlerde yayaların yürüme mesafeleri göz önünde bulundurulmuş. Daha sonra bunların işlevlerine karar verilmiş. A Alanı (1 ve 2 arasında) çoğunlukla yeşil alan olacak (tüm alanlar gibi) ve genellikle yetişkinlerin çocuklarıyla vakit geçirebileceği veya çocukları oyun alanında oynarken yalnız kalabileceği bir oyun alanı ve kitap kafe içerecek, ancak elbette sadece ebeveynler değil herkesin kullanımına açık olacak. B Alanı (A ve C arasında) bir toplanma alanı, bir park ile elektrikli motorlar için şarj alanları içeriyor. Buranın bir toplanma alanı olmasına karar verilmesinin nedeni, buranın rotanın merkezinde olması ve insanların merkezde buluşmasının arzu edilmesi olmuş. C Alanı (3 ve 4 arası) bir atölye alanı ve müzik stüdyosu içeriyor. Atölye alanı dönüştürücü bir alan, gerektiğinde değiştirilebilir. Bu nedenle sadece birlikte oturmak için bazı mobilyalar içeriyor. Müzik stüdyosu üst katta bulunuyor. Burada müzik yapan insanlar dışarıdaki insanlar tarafından dinlenebiliyor. Şarkıcıları izlemek ve dinlemek için dışarıya oturma alanları yerleştirilmiş ve bu oturma alanlarını stüdyoya yönlendirilmiş. Bir yapı hariç tasarlanan her binanın cephesinde gölgelik kullanılmış. O da stüdyo; çünkü buradaki insanların görülmesi gerekiyor. Gölgeliklerin bazılarına oturma alanlarına yerleştirilmiş çünkü insanların tasarlanan yapıların yalnızca iç mekanlarını değil, dış mekanlarını da kullanması amaçlanmış. Ayrıca proje alanının sahip olduğu manzara da tasarım senaryosuna katkı sağlamış.

Projenin Üretildiği Ders: Architectural Design IV
Yürütücüler: Dr. Öğr. Ü. Sedef Özçelik, Arş. Gör. Aygen Erol Çakır
Öğrenci: Enes Furkan Sarı

“Techno Campus Route”

Belirlenen senaryo bağlamında oluşturulan rota üzerinde kullanım senaryosu öngörülerek bir sirkülasyon rotası oluşturulmuş. Oluşturulan sirkülasyon rotası bu aşamadan sonra tasarım konsepti haline gelmiş. Tasarlanacak olan yer ve mekanlarda sirkülasyon haritasının dili olan organik dil kullanılmasına karar verilmiş. Sirkülasyon haritasında belirlenen odak noktaları alanlarda bir avlu gibi düşünülerek yapılar bu alanları çevreleyecek şekilde planlanmış. Oluşturulan bu avlular mekanın işlevine göre farklı amaçlar için kullanılabilir olup aynı zamanda her zaman müsait olabilecek toplanma ve sosyal kesişim noktaları olarak düşünülmüş. Karar verilen tasarım diline uygun olarak planlanan yapılarda gereksinime göre ikinci kotlar oluşturulmuş bu kotlara sirkülasyonun sağlayacak düşey elemanlar olan merdivenlerse mekanların ikonik ögeleri olarak düşünülerek göze çarpacak şekilde konumlandırılmış. Tasarım sürecinin önemli bir diğer unsuru; tasarlanan her yerde bulanan saçaklar. Saçakların tasarım kaynağı olarak kullanılan sirkülasyon haritasında rotada birleştirici ögeler olarak düşünülmüş. Formları yapılara benzer şekilde organik bir dilde ve avlu oluşumu göz önüne alarak oluşturulmuş. Saçakların tasarımı ise zeminde çeşitli gölge ve ışık olayları oluşturacak şekilde dairesel boşlukların olduğu corten çelik malzemeden tasarlanmış. Saçaklar bazı noktalarda yarı açık mekanlar oluştururken çoğu yerde de üst örtü görevi görüyor. Peyzaj çalışmaları da benzer fikir üzerinden avlu oluşum ve kullanımına dikkat edilerek peyzaj tasarımı yapılmış. Sürecin devamında taşıyıcı sistem kurgulanmış ve hem yapı formuna daha uygun olan hem de tüm yapı sisteminin daha kolay çalışmasına olanak sağlayan çelik taşıyıcı sistem üzerinden kurgulanmış. Saçakların taşınması da yapı taşıyıcı sistemine entegre edilmiş, çatı döşemesinden çıkan çelik kolonlar saçağı da taşıyacak şekilde kurgulanmış. Son aşamada ise sistem detayları üzerinde çalışılmış; iç ve dış cephe katmanlarına dair detaylar da oluşturulmuş.