Kaybettiklerimiz göçüp gitmezler, bizimle yaşamaya devam ederler.
Ve biz onlarla yaşamaya devam ederiz.
Hatta hayatta oldukları zamandan da çok…
Nazar Büyüm

Afife, Selçuk selam,

2009 yılında “Beş yıl sonra tekrar yazabilir miyim? Yoksa yanına mı gelirim, bilmiyorum” yazmıştım. 20 yıl oldu hala ayak diretiyorum! Son yazdığım 2019 yazısından sonra kayıplarımız giderek arttı. Sadece mimar dostları, büyük mühendisleri anacağım. Şevki Pekin, Prof. Tulu Baytın, Yüksel Toksoy, Ragıp Buluç, Beyhan Türer, Prof. Ruhi Kafesçioğlu, Prof. Doğan Kuban, Uçkun Atay, Doruk Pamir, Murat Artu, Öztürk Başarır, Prof. Doğan Erginbaş, A. Vefik Alp, Önder Şenyapılı, Ahmet Sönmez, Fatin Uran, Firuzan Baytop, Prof. Orhan Şahinler, Berk Or, Orhan Akyürek, Enis Kortan, İhsan Bilgin, Hasan Barutçu, Haldun Sunal, Nişan Yaubyan, Prof. Nigan Doğru, Oral Ataman, Prof. Ayten Çetiner, Erkin Kollu, Neşet Arolat, Ertur Yener, Altuğ Çinici, Prof. Birsen Doruk, Yalçın Oğuz, Tanju Kaptanoğlu, Özcan Altaban, Adnan Kazmaoğlu, Yaprak Karlıdağ, Nuran Türkmen, Özer Baysal; mühendisler: Prof. İsmet Aka, Rasin Etiman, Ali Terzibaşıoğlu, Şenol Utku, Oğuz Gürsel, Metin Erdemli, Celal Okutan.

2020 yılında pandemi günlerini korkarak yaşadık. Son sınıf yemeğimiz Gezi Pastanesi’nde 12 Şubat günü oldu. Nigan, Yüksel (Toksoy), Türkan, Nuran, Ayşe, Özer, Erkin, Arif, Seçil, Güngör, Remzi vardı. 15 yıl hiç aksatmadan, 1 Ağustos’ta sana ortancalarımızla gelip, sonrasında Kandilli İskele’de öğle rakısına oturuyorduk. Bu yıl Covid nedeniyle, yasaklar yüzünden gelemedik. Sınıf yemeklerine de son verdik. 2021’de Covid aşıları başladı, hayat normale döndü. 2022’de aşılar tamamlandı. Gezi davası sonuçlandı. Kavala müebbet, Mücella dahil 9 kişi 19 yıl. Batmış bir ülkede yaşıyoruz, vicdan, adalet yok. Biz de köyden kente göç ettik, Zekeriyaköy’den Bebek, Hisarüstü’ne geldik. Metro, füniküler çok yakın. Yeni evin değişiklerini, detaylarını çizdim, mimarlığımın jübilesi oldu… 2023 Maraş merkezli deprem çevre illeri de yıktı; büyük acılar yaşandı; yaşanıyor. Diğer yandan bu dönemde karabasan gibi baskı, vicdansızlıklar (Kavala, Demirtaş, Mücella Yapıcı, arkadaşları, benzer insanlar) haksız, adaletsiz tutuklamalar, yaşama sevincimizi yok eden günler, aylar, yıllar oldu.
Bu yıl ikinci kitabımı (Mimarlık Anıları 2012-2022) kendim bastırıp yayınladım. 85. yaş için sonbaharda Sevinç ve çocuklarla Nantes, St.Molo, Vannes’e gittik. 2024 de ise Sevinç, Elif ve Akca ile Midilli Adası’na, Nisan’da gittik. Bozulmamış doğa, saygılı trafik, insancıl mimarlık, insaflı lokantaları çok sevdik. Haziran başı Bodrum’da Ayla İdil’e gittik. Beş yıl sonra Baran’ı ziyaret edebildik. 16 Haziran’da Sevinç ve Akca Şehzadebaşı’na gittik. Senin restorasyonunda çalıştığın Kalenderhane Kilisesi’ni, okulun Vefa Lisesi’ni de gördük. Belediye Sarayı da gözüme iyi göründü, Nevzat Erol’u sevgiyle andım.

Haberler bu kadar, ikinizi de öperim. Hoşça kalın.

Erdoğan Elmas
25 Haziran 2024