Smartvoll Architekten tarafından tasarlanan Spa Pavyonu, işlevleri açık ve mekansal olarak somut hale getirirken hamama antik çağda atfedilen kutsallığı yansıtıyor.

Palmiye ağaçları ve neon ışıklarla dekore edilmiş Smartvoll Architekten imzalı otel spasının genel konsepti “sağlıklı yaşam tapınağı” olarak ifade ediliyor. Hinterbrühl köyünde konumlanan yapının ilk bakışta hamam kültüründen ilham aldığı göze çarpmasa da jakuziden buhar banyosuna kadar hamamın tüm karakteristik özelliklerini içeriyor.

Smartvoll Architekten’dan Olya Sendetska, yapıda tek bir malzemenin tutarlı kullanımının, dış mekanlardayken içeride, içerideyken de dışarıda hissi verdiğini ifade ediyor.

Spa pavilyonu, arazinin arka kısmında, eski villanın karşısında yer alıyor. Ana ev, çok hafif, hamam ile yüzyıllık villa arasında görsel bir ayrım oluşturmaya yetecek kadar bir eğime sahip. Yapı, heykel gibi tek bir malzemeden oluşuyor. Tasarımda kullanılan doğal bir taş olan Rauris kuvarsit, buhara, klora, saunanın ısısına ve kış donlarına karşı zarar görmeden dayanabiliyor. Duvarlar, tavan döşemelerinden deliniyormuş ve uzuyormuşçasına şekillenerek duvar veya çatı gibi görünmeyen düşey ve yatay katmanlar gibi bir izlenim veriyor ve taşıyıcı bir rolden tamamen kaçınarak çatının yüzer bir eleman gibi görünmesini sağlıyor.

Üç boyutlu çerçevenin içinde yer alan dikdörtgen taş bloklar, bir araya getirilmiş gibi değil, birbirleriyle ilişkili olarak yerleştirilmiş gibi görünüyor. Bu etkileşimler, çeşitli özellikler için boşluklar ve nişler oluşturarak gerektiğinde görünümleri açıyor veya gizliyor. Bu durum, iç mekanın çevredeki yeşilliklerle kendiliğinden iletişim kurmasını sağlıyor ve bütünsel bir mekansal deneyim yaratıyor. Pavyon dört tarafı açıkken de çok dikkatli hizalanan paneller sayesinde mutlak bir mahremiyet yaratıyor. Yaz aylarında oldukça açık olan yapının kışın, duvara ve tavana gizlenmiş cam panelleri pavyonun üzerinden dışarıya doğru kayıyor. Bu özel spada, herhangi bir mevsimde herhangi bir kıyafetle jakuzi, buhar banyosu, sauna, duş, havuz, güneşlenme terası ve bar alanları arasında gezilebiliyor.

Barın arkasındaki merdiven, daha önce bowling salonu olarak kullanılan villa ile hamamı birbirine bağlayan eski bir yeraltı geçidine iniyor. Cam elemanlar uzun geçidi yapılandırarak çeşitli egzersiz alanlarını işaret ediyor. Rauris kuvarsit taşı, yer altındaki spor salonunu zemindeki hamamla mimari olarak birleştirirken bu alanda kullanılan düşey bitki elemanlarıyla da ritmik bir uyum yaratıyor.

Smartvoll Architekten’dan Philipp Buxbaum, pavyonun monoton ve anıtsal görünümünün, tefekkür etkisine neden olduğunu ve bunun estetik atmosferinin arkasındaki yaratıcı güç olduğunu ifade ediyor.

Pavyonun yekpare levhaları mekanı farklı şekillerde yapılandırarak çeşitli perspektifler, yönler, özellikler, mekansal deneyimler ve dış mekan etkileşimleri yaratıyor. Aynı zamanda, bireysel bölgelerde büyük, açık bir spa mimarisi oluşturmak için bir araya geliyor. Labirent gibi iç içe geçmiş kat planı, yapısıyla şaşırtmak yerine simetri ve tekrardan kurtulmayı amaçlıyor. Sonuçta, deneyimin kendisini ön plana çıkarmayan, net bir yapıya sahip olmayan bir fitness alanı ile bir yön belirlemeyen bir hamam meydana gelmiş. İç ve dış arasında açık, sınırlar olmayan, çok boyutlu aynı zamanda kendisini sadece işlevselliğe tabi tutmayan taş anıt, kendi varlığı ve anlamını oluşturuyor.

Hamam iki şekilde yorumlanabilir: Bir yandan işlevleri canlı bir şekilde açık ve mekansal olarak somut hale getirmek için azaltılmış, biçimsel bir kelime dağarcığı kullanarak modernist geleneği izliyor. Öte yandan kaplıcalarıyla birlikte “kült” ve “tapınak” kavramlarının birleşimi olduğuna kullanıcıları ikna eden iyi bir örnek oluşturuyor. Modern işlevli kült bir amacı olan yapı, hamama antik çağda atfedilen kutsallığın bir parçasını da barındırıyor.