SMVIT Kütüphanesi, Bangalore’de yer alan kampüsün kalbinde konumlanarak doğa, kullanıcılar ve akademik yaşam arasında demokratik ve kapsayıcı bir bağ kuruyor.

SMVIT kampüsündeki kütüphane, master planın önemli odak noktalarından birini oluşturuyor. Ana yolun iki yanında konumlanan kütüphane alanı, yolun bir tarafındaki yurt binalarını diğer tarafta yer alan akademik yapılarla bağlıyor. Üst ölçek plan, kütüphane alanının bitişiğinde tüm üniversiteye hizmet edecek merkezi bir meydan öngörüyor.

Özünde demokratik bir işleve sahip olan kütüphane, hem kendi mekanlarında hem de kampüs akışıyla bütünleşmesi sayesinde etkileşimi teşvik ediyor. Yapının mimari formu ve kentsel konumlanışı, stratejik olarak etkin ve etkileşimli olarak kurgunlanmış. Tekil ve ikonik bir nesne olarak öne çıkmak yerine, mekanın demokratikleşmesini önceliyor. Mimari yaklaşım; bağlamından kopuk biçimsel jestler yerine, insanlar, kampüs ve doğa arasındaki ilişkilerin güçlendirilmesine odaklanıyor.
Yapının formu topoğrafyayla bütünleşiyor ve mevcut ağaç örtüsüyle hassas bir ilişki kurarak peyzajla karşılıklı bir bağ oluşturuyor. Geçirgen kurgusu, özellikle yapının içinden geçen yaya akslarıyla akışkan bir etkileşim sağlıyor; kütüphaneyi kampüs dokusunun aktif bir bağlantı unsuru haline getiriyor. Merkezde sağlam bir şekilde köklenen ancak kenarlarda dışa açılan formuyla kütüphane, köklerine bağlı ama kapsayıcı ve genişleyen bir ağaca benziyor.

Betonun kalıcılığına ve formun dinamizmine rağmen, bulunduğu yere kök salan ve bağlama duyarlı olan yapı kasıtlı olarak kurumsal mimarinin geleneksel ve dayatmacı karakterini tersine çeviriyor. Kesitsel ve hacimsel kurgusu, samimi okuma köşelerinden geniş ortak alanlara kadar çeşitlilik sunuyor; bu da hiyerarşiden uzak bir mekansal deneyim sağlıyor. Bu çeşitlilik, kütüphanenin demokratik yaklaşımını sürdürüyor. SMVIT Kütüphanesi bağ kuran, kapsayıcı, peyzajla ve kentsel dokuyla derinlemesine bütünleşen bir mimariye sahip.