Sharjah Mimarlık Trienali (SAT) Başkanı Hoor Al Qasimi ve ikinci Trienalin Küratörü Tosin Oshinowo, trienal tarihlerinin 11 Kasım 2023’ten başlayıp 10 Mart 2024’te sona erecek biçimde olduğunu açıkladılar. Trienal başlığı,  Güney’deki kıtlık sorunlarının nasıl bir yeniden kullanım, yeniden sahiplenme, yenilik, işbirliği ve uyum kültürü yarattığına atıfta bulunuyor.

Trienal küratörü Oshinowo, küratöryel danışma kuruluyla birlikte, temayı ve yenilikçi tasarım çözümlerinin  sürdürülebilir, esnek ve eşitlikçi bir gelecek yaratmak için nasıl yeniden yönlendirebileceğini yansıtacak katılımcıları seçti. Katılımcılar arasında Al Borde, Cave_bureau, DAAR – Sandi Hilal ve Alessandro Petti, Ola Uduku & Michael Collins, Limbo Accra, Miriam Hillawi Abraham, MOE+ Art Architecture (MOE+AA), Nifemi Marcus-Bello, Sandra Poulson, Thao Nguyen Phan, Wallmakers, Yara Sharif & Nasser Golzari ve Yussef Agbo-Ola yer alıyor. Çalışmaları, Sharjah’ın kültürel ve tarihi bağlamında bu fikirleri inceleyen halka açık enstalasyonları ve ortak projeleri kapsayacak.

Sharjah’ı hızlı değişim ve sivil geçicilikle tanımlanan bir yer olarak düşünen Ganalı mekansal tasarım stüdyosu Limbo Accra, tamamlanmamış bir alışveriş merkezinin mevcut durağanlığına yanıt veren bir kamusal sanat  enstalasyonu sunacak. DAAR – Sandi Hilal ve Alessandro Petti, kalıcı geçicilik paradoksunu ele alan deneysel bir koruma projesi hazırlayacak.

Angolalı sanatçı Sandra Poulson’un malzemeler, bağlam ve manzara arasındaki ilişkiye odaklanan enstalasyonu, şehrin ekonomik, sosyal ve kültürel çerçevesini yansıtmak için Luanda’da her zaman var olan tozu analiz edecek. Ola Uduku ve Michael Collins, İngiliz-Nijeryalı mimar Alan Vaughan-Richards’ın (1925-1989) eserlerini sunacak ve onun Batı Afrika Tropik Modernizminin kanonunu oluşturacak çevreye duyarlı keşiflerini gözden geçirecek.

İklim değişikliğinin Sharjah’ın biyoçeşitliliği üzerindeki etkisi, Londra/Amazon merkezli mimar Yussef Agbo-Ola’nın bölgede insan olmayan yaşamı ve nesli tükenmekte olan türleri onurlandıracak kumaş tabanlı bir tapınak fikri projelerin merkezinde yer alıyor. Lagos merkezli MOE+ Art Architecture (MOE+AA) uygulaması, Sharjah’ın endüstriyel ortamına gömülerek, Emirlik genelinde her yerde bulunan insan yapımı, mekanize manzaralara karşı bir nokta görevi görecek ekolojik duraklama anı yaratacak.

Diğer katılımcılar, bölgenin doğal peyzajı ile ilgili mimari tarihini düşünecekler. Nairobi merkezli mimarlar Cave_bureau, kullanılmayan bir mezbahayı işgal ederek Antroposen Müzesi’ndeki uzun vadeli araştırma programlarını genişletecek ve değişen süreksizliklere sahip bu ikili arasındaki ortak anlamlara işaret etmek için Neolitik bir mağaranın geometrilerini yansıtacak.

Trienal’in coğrafi genişliğini ve araştırmalarının uluslararası sonuçlarını gösteren Thao Nguyen Phan’ın filmi, Mekong Deltası’nda meydana gelen geçmişteki ve günümüzdeki şiddeti ve yıkımı Sharjah’tan görüntülerle serpiştirerek vurgulayacak.

Trienal’in yeniden sahiplenme ve yeniden kullanım temalarını yansıtan Nifemi Marcus-Bello, stüdyonun Lagos’ta ortaya çıkan yerli çağdaş tasarım çözümlerini keşfedişine ev sahipliği yapacak, yerel dokuma teknikleri kullanılarak hazırlanmış uyarlanabilir bir pavyon sunacak. Aynı şekilde, Mimarlar Yara Sharif & Nasser Golzari, kaynakların ve tüketicilerin metalaştırılmasına meydan okumak için atılmış, farklı bileşenleri bir araya getirecek.

Çok disiplinli Etiyopyalı tasarımcı Miriam Hillawi Abraham, Sharjah’ın eski Al Jubail Sebze Pazarı’nda yer alan bir Lalibela kilise cephesinin gerçek boyutlu bir kopyası olan Artifice Müzesi’ni sunacak.

Son olarak, baskının bağlamsallığa yaptığı vurguyu pekiştiren Ekvadorlu stüdyo Al Borde, sürdürülebilir, yerel kaynaklı malzemeleri kullanarak Al Qasimiyah Okulu’nun mimarisiyle doğrudan ilişki kuran gölgeli bir alan tasavvur edecek.

Sharjah Architecture Trienali 2023’ün tam katılımcı listesi ve programlama detayları bu yıl içinde açıklanacak.