Sharif Ofis Binası

Mimari Tasarım
Hooba Design

Tasarım Ekibi
Hooman Balazadeh, Elham Seyfiazad, Saman Soleimaniha, Mona Razavi, Saeed Farshbaf, Davood Raeesi, Dariush Ghorbani

Proje Yeri
Tahran, İran

Şantiye Yönetimi
Mohsen Agahimand

Mekanik Mühendislik
Bahram Eksiri

Elektrik Mühendisliği
Amin Khaniki

Strüktür Mühendisliği
Majid Naghipour

Tamamlanma Tarihi
2020

Toplam İnşaat Alanı
7200 m2

Fotoğraflar
Parham Taghioff, M. Hassan Ettefagh

Hooba Design tarafından, Sharif Teknoloji Üniversitesi akademisyenleri için ortak bir çalışma alanı olarak tasarlanan Sharif Ofis Binası’da, yazılım tasarımı dünyası ile gerçek dünya arasındaki aykırılık, içe-dışa dönüklük, opaklık-şeffaflık, cephede katılık-esneklik, kentsel tutarlılık ve varyasyonlar gibi ikilikler üzerinden ifade bulmuş.

Sharif Teknoloji Üniversitesi’nin bitişiğinde, ortak bir çalışma alanı olarak tasarlanan Sharif Ofis Binası, halihazırda zemin kata kadar inşa edilmiş olan mevcut bir yapı üzerine geliştirilmiş.

Üniversite kampüsündeki ana tuğla binalarla uyum sağlaması hedeflenen bina için 1960’ların üniversite mimarisinin özünü alan ve bunu teknoloji tabanlı bir kurumun çağdaş atmosferiyle birleştiren bir formül aranmış.

Proje alanı yerel bir parkın yanında bulunduğu gibi Tarasht Parkı’na da yakın mesafede. Bu sebeple binanın farklı bölümlerinde peyzaj öğelerine yer verilerek binaya etrafındaki yeşil alanların uzantısı kimliği kazandırmak ve kentsel ölçekte bir bütünlük sağlamak hedeflenmiş. Ayrıca, yapının içinde yer alan ve iki sokağı birbirine bağlayan kentsel plaza ile bina ile şehir arasındaki sınır ortadan kaldırılmış.

Yazılım tasarımı dünyası ile gerçek dünya arasındaki aykırılık, içe – dışa dönüklük, opaklık-şeffaflık, cephede katılık ve esneklik, kentsel tutarlılık ve varyasyonlar gibi ikilikler üzerinden ifade bulmuş.

Binanın kapalı ve yarı açık iç mekanları, gündüz ve gece farklı algılar oluşturmak için iç ve dış arasındaki sınırı zayıflatacak ve içerideki faaliyetleri geceleri görünür hale getirecek şekilde tasarlanmış.

Tuğlalarla oluşturulan modül, 1940’ların Sharif Üniversitesi binalarında yer alan geleneksel 10×20 cm tuğla blokların kullanılmasıyla elde edilmiş. Eski tuğla blokların tasarım teknolojisiyle birleşimi, binanın tüm cephesini kaplayan ve güneş ışığına göre otomatik olarak ayarlanan akıllı tuğla panelleri oluşturmuş.