Doğal topoğrafyaya minimum müdahaleyle entegre edilen ve geçirgen sınırlar aracılığıyla iç-dış mekan sürekliliğini sağlayan, RAD+AR tasarımı Sanctuary Tunnel Garden, modernist tasarım ilkeleriyle kutsal alan tipolojisini yeniden tanımlıyor.

“Tünelin sonundaki ışık ve hakikat” imgesinden ilhamla tasarlanan Sanctuary Tunnel Garden, manevi özünü korurken aynı zamanda modernist etkileri mekansal tasarıma dahil eden ibadet mekanlarının mimarisinin nasıl geliştiğini keşfetmeyi amaçlıyor. Bu müdahaleler, bozulmamış alanının ham güzelliğini sergileyerek geleneksel olarak kutsal alanlarla ilişkilendirilen karmaşık süslemelerin ve doğal malzemelerin yerini alıyor veya bunları tamamlıyor.

Endonezya’nın Bogor şehrinin yakınlarındaki kırsal bir arazide yer alan bu şapel, özel bir inziva alanı ve dua mekanı olarak yaptırılıyor; mimari ve etrafı çevreleyen engin doğa ile derinlikli ancak aynı zamanda incelikli bir ilişki kurması amaçlanıyor. Şapel, ziyaretçilerini sükunetin, huşunun ve zamansız bağlılığın içerisine çeken; onlara kent yaşamının yüksek temposundan kaçma fırsatı tanıyan villanın yanında, arada konumlanmış ve tersine çevrilmiş, muğlak bir tünel alanı barındırıyor. Tasarım, yamaç aşağı arkaik dış iskelet yapılarında bulunan sadeliğin bir tekrarını kullanarak kutsal alanları modernist bir mercekle yeniden tanımlıyor.

Tamamen cam duvarlar ve pencerelerle ayrılmış dalgalı yapı, şeffaf ve her yönden erişilebilir 360 derecelik açık bir manzaraya sahip. Zemin kattaki daha küçük kutsal alan, insan yapımı bir şelale ile birleşen serbest biçimli doğal teraslar sayesinde her iki uçtaki su kütlelerine sorunsuz bir şekilde bağlanıyor. Mekanın ölçeği ve doğal ışığı, peyzaj ve mimari açıdan geçmişteki açık hava toplantılarına gönderme yapıyor.