Diana Kellogg Architects, yerel kumtaşı ile inşa edilen Rajkumari Ratnavati Kız Okulu projesinde, bölgenin tarihini, kültürünü ve topoğrafyasını tasarımı şekillendiren temel unsurlar olarak ele almış ve kullanıcıların ailelerini inşa sürecine dahil etmiş.

Dünyanın ekonomik olarak en zorlu, coğrafi olarak uzak, marjinalleşmiş topluluklarında kalkınmayı destekleyen ve kar amacı gütmeyen bir kuruluş olan CITTA tarafından görevlendirilen ve Diana Kellogg Architects’ten Diana Kellogg tarafından tasarlanan Rajkumari Ratnavati Kız Okulu, Hindistan’ın Rajasthan kentindeki mistik Thar Çölü’nün merkezinde oldukça büyük bir arazi üzerinde konumlanıyor. Kurak peyzajla kusursuz bir uyum içinde olan oval formlu yapı, yerel kumtaşı ile inşa edilmiş.

Okul yapısı, kütüphane ve müze içeren bir performans ve sanat sergi alanı olan Medha ve yerel zanaatkarların kadınlara yöresel dokuma ve nakış teknikleri eğitimi verilecek Kadın Kooperatifi’nin de içinde bulunduğu GYAAN Merkezi olarak bilinen üç yapıdan oluşan bir kompleksin ilkini oluşturuyor. Yapının, anaokulundan 10. sınıfa kadar, kadın okuryazarlığının ancak yüzde 36’ya ulaştığı bölgede yoksulluk sınırının altında yaşayan 400’den fazla kız çocuğuna hizmet vermesi amaçlanıyor.

GYAAN Merkezi, kadınlara eğitim vererek güçlendirmeyi, kendileri, aileleri ve toplum için faydalı ve ekonomik bağımsızlıklarını sağlayan bireyler olmalarına yardımcı olmayı hedefliyor. Etkili bir tasarımın, bir yerin tarihi, kültürü, topoğrafyası ve yerel dilini derinlemesine anlamayı gerektiren bir süreç olduğunu ifade eden mimar, tasarıma başlarken kadınsı sembolleri araştırarak çeşitli kültürlerdeki kadınlığın ve sonsuzluğun gücünü temsil eden oval formu tercih etmiş.

Rajkumari Ratnavati Kız Okulu, içlerinde genellikle kızların babaların bulunduğu yerel ustalar tarafından tamamen yerel el oyması tekniklerle Jaisalmer kumtaşı kullanılarak inşa edilmiş. Toplumu, toplum için yapılmış bir binaya dahil etmek mimar Kellogg için oldukça önemli bir unsur olmuş. Tasarımda, yağmur suyundan üst düzeyde faydalanmak ve gri suyu geri dönüştürmek için yerel antik su toplama teknikleri kullanılmış. Yapı, hakim rüzgarı en üst düzeye çıkaracak ve güneş ışığını uzak tutacak şekilde tasarlanırken binadaki aydınlatma ve fanlar için güneş panelleri kullanılmış. Duvarlar, havanın binanın içinden geçmesine izin verirken güneşi ve kumu dışarıda tutacak şekilde tasarlanmış. Çatıdaki metal çerçeveli güneş gölgeliğiyle kızlar için, tahterevalli, salıncak ve tırmanma merdiveninden oluşan bir jimnastik alanı yapılmış. Altyapı oluşturmak için yerel malzeme kullanmak, karbon emisyonlarını azaltmaya yardımcı olurken mimar, sıcaklıkların 120 dereceye ulaştığı bölgede soğutma sistemi olarak çatıda bir güneş paneli gölgeliği inşa etmiş. Hem gölgelik hem de jalis, ısıyı dışarıda tutarken aynı zamanda yapının eliptik formu, hava akımı için bir soğutma paneli görevi görerek sürdürülebilirliğin sağlanmasına yardımcı olmuş.

GYAAN Merkezi, genç kadınların eğitimlerini ve bağımsızlıklarını geliştirecek araçlarla donatmanın yanı sıra, Hindistan’daki kadınların küresel ölçekte karşılaştığı sorunlar hakkında farkındalık yaratmayı da amaçlıyor.