FREA tasarımı ODTÜ Teknokent Bilişim İnovasyon Merkezi’nin tasarım odağında ODTÜ kimliğini oluşturan güçlü bir değerin kampüs dışındaki bir alana taşınması ile mekansal hafızanın sürekliliğinin sağlanması ve günümüzdeki karşılığının mimari olarak sorgulanması yer alıyor.

Ankara merkezli mimarlık ofisi Frea imzası taşıyan ve yarışma sonucu elde edilen ODTÜ Teknokent Bilişim İnovasyon Merkezi’nde, yüksek katlı tasarımın üzerine kurulduğu geçirgenlik fikrinin yatay kurguda da aranması, iki tasarım arasındaki fikirsel bütünlüğün sürekliliği açısından önemli bir yere sahip. Tasarımının odağında ODTÜ kimliğini oluşturan güçlü bir değerin kampüs dışındaki bir alana taşınması ile mekansal hafızanın sürekliliğinin sağlanması ve günümüzdeki karşılığının mimari olarak sorgulanması yer alıyor.

ODTÜ Kampüsü’nün mekansal omurgasını alle oluşturuyor. Yapılar alleye açılıyor, yaya hareketi bu yolla örgütleniyor. Diğer bir taraftan sürprizlerle dolu ve beklenmedik olaylara gebe olan alle, bu özellikleri ile her daim enerjik ve kullanıcıyı heyecanlandıran bir karaktere sahip. Bu bağlamda projede öncelikle kampüs allesinin mekansal çözümlemesi yapılarak alt alanlarının karakteristik özellikleri araştırılmış. Allenin, düz iki çeper arasında tanımlanan bir açık alan olmanın aksine, çeperlerinin girinti ve çıkıntıları ile kimi zaman daralan, kimi zaman ise genişleyen; nişler dizisi şeklinde bir yaşam örgütleyicisi olduğu söylenebilir.

Projede öncelikle allenin bu güçlü yapısını yeniden oluşturmak amaçlanmış. Bunun ötesinde boşluk hissini 3. boyuta taşıyarak hacimsel anlamda da bir yorum getirilmeye çalışılmış. Zemin kotta yaşamı örgütleyen allenin, yapının programı gereği bundan sonra “inovasyon allesi” olarak anılmasına karar verilmiş. 3. boyuta taşınmaya çalışılan mekansal hafızanın yeni durumdaki karşılığının güçlü bir iletişim ve zengin bir sosyal hayat oluşturması hedeflenmiş. Alle burada artık bir ara mekan olarak da okunabilir. Birbirine bakan yüzeylerin tanımladığı tekrar etmeyen kesitleri ile boşluğun da tasarlanarak kullanıcılara zengin mekansal deneyimler yaşatması amaçlanırken, yaratılan inovasyon allesi ile kent mekanının, devamında oluşturduğu yaşamı projenin diğer etaplarıyla birlikte süreklilik içinde yaşatması hedeflenmiş.

Kuzey-güney aksında dar, uzun bir geometriye sahip yerleşke, arazisinin Eskişehir yolu ile kuracağı ilişkinin sorgusunda, arazinin doğal kotlarının sağladığı avantaj belirleyici olmuş. İnovasyon allesinin kotu aynı zamanda yapının da 0.00 kotu olarak belirlenmiş. Metro çıkış noktasının zemin kotunun 50 cm yukarısında oluşturulan ve kent ile eklemlenebilen bu zemine, karşılıklı yerleştirilmiş ticari mekanlar açılıyor. Altında ise yapının ortak çalışma mekanları ve etkinlik alanları ile doğal zemine açılabilen ticari birimler ve kuluçka ofisleri yer alıyor. Yapının yüksekliği için en temel belirleyici unsur, uçuş mania hattı olmuş. Arazi kullanımında verimlilik ve program çözümünün mania kısıtı sonucunda vardığı noktada yapı, alt zemin ve zemin + 5 kat olarak planlanmış. Bu yükseklik kısıtını belirleyen hat aynı zamanda çatıdaki teknik cihaz ve birimlerin gizlenmesi noktasında kendisine vücut buluyor. Boşta çıkan parapet bu birimleri gizlerken bir yandan da mania kısıtını belirginleştiriyor.Batı kütlesi, alle kotunda ve 1. katta ticari birimleri, 2. ve 5. katlar arasında ise ofisleri barındırıyor. Alt zemin kotunda ise bahçeye direkt açılabilen kuluçka ofisleri yer alıyor. Doğu kütlesi, sadece alle kotunda ticari birimleri, diğer 5 katta ise ofisleri içeriyor. Doğu bölümündeki yapısal kolun alt zemin kotunda bahçeye doğrudan açılabilen ticari birimler yer alıyor. Bunların bazıları fuar alanına ve fuaye alanına da açılabilme imkanına sahip.

Yapının plan kurgusunda en temel kavramlardan biri “esneklik” olarak belirlenmiş. Çekirdek çevresinde dolaşımın genişlemesi ile koridorun konumu serbest hale gelebiliyor.

Böylece aynı plana sahip iki katta istenirse küçük ofislerin ortasından geçen, istenirse alle çeperine yaslanmış ve daha büyük ofis/lerin oluşabilmesi mümkün oluyor.