Taller de Arquitectura Miguel Montor tasarımı Nueva Creación Anaokulu öğrenme mekanlarına çağdaş bir yorum getirerek evrensel bilgi edinme yolu olan duyuları harekete geçirmek için renkler, kokular ve yüzeylerden faydalanıyor. 

Taller de Arquitectura Miguel Montor tasarımı Nueva Creación Anaokulu projesinde harekete geçirici unsur, en önemli kullanıcılar olan çocukların okuldaki ihtiyaçlarına cevap vermek olarak tanımlanıyor. Şekiller ve hacimler üzerinden mekansal bellek oluşturacak çocukların deneyimlerini güçlendirecek ve kendilerini okulla ilişkilendirecekleri, net bir eğitim sağlayacak alanlar üzerine düşünülmüş.
Alandaki topoğrafyada yaklaşık iki metrelik yükseklik farkı bulunuyormuş, bu yüzden tüm sınıflar teraslanan yüzeyler üzerinde kurgulanmış. Her sınıfın bağımsız bir mekan olarak tasarlanması kütleler arasında çeşitlilik sağlarken aynı zamanda eğimin hissedilmeyecek bir şekilde kütlelerin arasına dağılmasına olanak tanımış. Mimarlar kendi deneyimlerinden de yola çıkarak, en verimli sınıf plan şeklinin kare olmadığı konusunda hemfikirmiş. Bu yüzden sınıfları oluşturan yapıların köşelerini keskinlikten arındıran eğrisel dönüşler tercih edilmiş. Köşe problemini çözmenin yanı sıra, bu hareketle çocuklar için daha güvenli ortamlar oluşturarak mekan içerisindeki akışın da çizgisellikten çıkması sağlanmış.
Aydınlatmanın homojen olmasının iç mekan için daha konforlu olduğuna inanan mimarlar, tepede bulunan ana açıklıktan gelen gün ışığını iç mekandaki yüzeylerle her yöne eşit dağıtarak boşluklar aracılığıyla sınıfların içerisine kontrollü bir şekilde dağıtmış. Tepeden giren ışık hiçbir engelle karşılaşmadan ve duraksamadan her yeri aydınlatan bir kaynağa dönüşmüş. Sınırlandırılmamış ışık kaynağı, böylece iç mekanlara dağılan bir sükunet sağlamış.
Eğitimin sınıfların içiyle sınırlı olmadığına, dışarıya da taşması gerektiğine inanan mimarlar tasarımda iç mekan kadar sınıfları birbirine bağlayan ara-mekanları da önemsemiş. Her bir sınıf biriminin yerleşimi onunla birlikte var olacak bir geçiş mekanı meydana getiriyor. Sınıf kütlelerinin döndürülmesiyle tanımlanan statik alan, çocukların mekandaki hareketini yönlendirerek orada “kalmalarını” sağlıyor.
Girişte bulunan bir güneş saati ile gölge düşüren ışık hüzmesi, insanlara zamanın geçişine tanıklık edecekleri bir an oluşturuyor. Tasarımdaki endişelerden bir tanesi de tamamen sokaktan kopmamaya çalışmak olmuş. Sokak ve okul bahçesi arasında muğlak bir sınır oluşturarak, aşılabilir fakat optik bir sınır koyan çitler tasarlanmış. Çelik çitler, özgür bir dış mekan oluşturmakla güvenli bir bahçe olma arasındaki dengeyi kurmak için özenle tasarlanmış.
Evrensel olarak duyularla algılanabilecek bir mekan tasarlamayı amaçlayan tasarımcılar, duyusal deneyimi çeşitlendirmiş. Geniş bir malzeme yelpazesine sahip olan iç mekan tasarımı, dokunsal ve görsel duyu algılarını tetiklemeyi hedefliyor. Özellikle duvar yüzeyleri için malzeme seçiminde çocukların dokunma ve görme algılarını uyarma önemli bir tasarım kriteriymiş. Dış mekanla iç mekanı oluşturan sınıflar arasındaki geçirgenlik, görsel şeffaflık ile pekiştirilmiş.
Sınıflar, gerektiği zaman iki ayrı bölüme ayrılabilecek şekilde tasarlanmış. Zemin ve döşemelerde bu ayrımların ve geometrik niyetlerin yansıdığı derzler ve dokular oluşturulmuş. İç mekanda yüzey farklılıklarıyla sağlanan duyu uyarımları, dış mekanda da renkler ve kokularla sağlanmış. Duyusal bilgiyle çevreyi tanımanın teşvik edildiğ Nueva Creación Anaokulu, çocuklar için çok çeşitli aromatik deneyimler sunuyor. Tek renge sahip malzeme paleti, tasarımcılar istediklerinde kontrast ve renk katmasını mümkün kılıyor. Taller de Arquitectura Miguel Montor, çağdaş programlarda deneysel mimari uygulamalar sayesinde eğitimde gelişimin mümkün olduğuna ve çocukların öğrenme mekanlarındaki ilk yıllarının becerikli mimari tasarımlarla daha verimli geçebileceğine inanıyor.