Nantou Mahalle Merkezi, benzersiz mimari diliyle, Nantou’nun tarihi sınırları içinde Shenzhen’in açık, çeşitli ve kapsayıcı kültürel özünü ifade ediyor.

Üstünde konut birimleri bulunan iki kamu hizmeti tesisinin orijinal yerinde yer alan Nantou Mahalle Merkezi, dönüştürücü bir evrim geçiriyor. Uyarlanabilir yenilemenin ardından bina, bir toplum hastanesi, toplum ofisleri, yerel kültürel sergiler, sınıflar ve toplantı odalarını kapsayan çok yönlü bir rol üstlenmeye hazırlanıyor. Bu kapsamlı yaklaşım, sadece idari ofis alanı sağlamayı değil, aynı zamanda Nantou sakinlerinin sağlık ihtiyaçlarını karşılamayı ve bunu günlük yaşamlarına sorunsuz bir şekilde entegre etmeyi amaçlıyor.

Açıklık ve heterojenlik temel kavramlar olarak öne çıkıyor. Bina işlevlerinin karmaşıklığı, hacimlerin, formların ve malzemelerin çeşitliliği melez bir binada bir araya geliyor. Çok sayıda kamusal alanla zenginleştirilen bu kombinasyon, mimariye kendine özgü bir kentsel karakter kazanıyor.
Farklı işlevsel gereksinimlere yanıt olarak, dönüşüm nüanslı bir yaklaşım benimsiyor. Kentsel Köy (cheng-zhong-cun) mimarisinin ölçeğine atıfta bulunarak, bina kütleleri dört hacme ayrıştırılmış. Her bir hacim, kendi özel işlevine ve dolaşımına göre uyarlanmış morfolojik değişikliklere uğrayarak karmaşık ve çeşitli hibrit hacimlerden oluşan bir goblen ortaya çıkarıyor.

Bina hacimleri arasında karmaşık bir şekilde örülen açık koridorlar, bir sokak ağının ayrılmaz bir parçası olarak hizmet veriyor ve çevredeki sokakların uyumlu bir üç boyutlu sokak sistemine örülmesinde önemli bir rol oynuyor.
Aynı zamanda, dış açık merdivenler “sokakları” farklı seviyelerde dikey olarak birbirine bağlayarak bina hacimleriyle dinamik bir şekilde iç içe geçiyor. Bu merdivenler ve teraslar, faydacı rollerinin ötesinde, aktivite, dinlenme ve eğlenme için kamusal alanlar olarak rol oynamakta ve komşu sakinlerin günlük kamusal yaşamları için vazgeçilmez bir bağlantı noktası oluşturuyor.
Nantou Mahalle Merkezi’nin dış cephesinde geleneksel gri ve kırmızı tuğlalar farklı oranlarda kullanılarak, her bir bina hacminin bir bütün olarak uyum sağlarken farklı özelliklerini korumasını sağlıyor. Kapılar ve pencereler gibi yapı bileşenleri, her bir hacmin özelliklerine ve işlevsel taleplerine organik olarak uyum sağlayarak “hibrit alan” olarak tanımlanabilecek bir yapıya dönüşüyor.