FIELDS tarafından tasarlanan, tipoloji ve modernist soyut dil konularının otonominin iki yüzü olarak ele alındığı MN Evi, yeni bir mimari dil arayışında olmadan farklı dönemlere ait tasarım sorunlarına karşı hibrit bir deneme niteliği taşıyor; doğanın içinde yer alan bir evden anladıklarımızla ilgili bir sorgulama mecrası sunuyor.

MN Evi’nin başlangıç noktası plan ve kesit. Plan, başlangıçta herhangi bir işlev göz önünde bulundurulmadan bir “9 kare grid” problemi olarak ele alınmış. Kesit, bu problemle ilişkili olmakla birlikte yapının zeminle, gökyüzüyle ve ufukla ilişkisi düşünülerek kurgulanmış. Plan ve kesit, mimarlığın disipliner meseleleriyle kurulan bir diyalog alanı ve doğa içinde bir evden ne anladığımızla ilgili bir sorgulama mecrası olarak ele alınıyor.

Yapı; birbirinden bağımsız görünen bir kaide, çatı kütlesi ve bu ikisinin arasında yüzen duvarlar ile hacimlerin bir araya gelmesinden oluşuyor. Proje genel olarak yeni bir mimari dil arayışında değil, mimarlığın farklı dönemlerine ait meselelerle ilgili hibrit bir deneme niteliği taşıyor. Rowe’dan etkilenen Hejduk’un 9 kare gridi geç modernizmin mekansal arayışlarının bir uzantısı olarak ele alınmış. Merkezi, simetrik kare bir plan ile başlayan tasarım süreci yapının her cephesinde farklılaşan, simetri ve asimetri gerilimini canlı tutan hacimlere evrilmiş. Avluyu çevreleyen mekanlarda, bölücü duvarları tavandan koparan sürekli yatay bantlar ve onlarla aynı renkte kolonlar gridin akslarını vurgulayarak yapının tektoniğine dair ipuçları verirken, tavan ve zemin arasında yüzen duvarlar modernist serbest plana referans veriyor. Mutfak, yaşam alanı ve medya alanı duvarlarla sadece görsel olarak bölünmüş. Buna mukabil, yatak odaları iç cephesi sağır bir kütle içine alınmış. Kesik piramit çatı hafif ve işlevsel, bu yönüyle gelenek, sembolizm ve işlevsellikle ilgili modern/post-modern çatışmasında masayı ters çevirip teras çatının ne kadar işlev, ne kadar kübik estetik temelli olduğunu sorguluyor. Proje, merkezi avlulu plan ve çatı çözümüyle tipoloji, 9 kare grid problemiyle modernist soyut dil meselelerini otonominin iki yüzü olarak ele alıyor.

Kesitte, tek katlı evin döşemesi doğal zemin kotundan yüksekte bulunuyor. Döşeme, binanın dört cephesinde de konsol olarak çalışıyor; bu konsol ev genelinde veranda olarak kullanılıyor. Ev doğal zeminden kopuk ve giriş merdivenleri hariç verandadan doğal zemine erişim bulunmuyor. Doğal peyzaj olduğu gibi bırakılmış, düzenli bakım gerektiren bir bahçe düşünülmemiş. 9 kare gridin merkezinde yer alan avlu, evin iç mekanlarından görülebilen, kat yüksekliğinde katlanır pencereleriyle iç mekanlarla bütünleşebilen ve bakımlı bitkilerin yer aldığı bir mekan olarak evi çevreleyen doğal peyzaja bir tezat oluşturuyor. Avlu haricinde verandalarda bitki havuzları oluşturulmuş. İç mekanlar avlu, bitki havuzları ve doğal peyzajla görsel olarak bağlanıyor. Doğal peyzaj manzarası, evin geniş saçakları ve verandalarla bir tablo gibi çerçevelenmiş. Manzarayı kadraja alan saçaklar aynı zamanda geniş cam cepheler için güneş kontrolü sağlarken avlu evin merkezine doğal ışık almaya yarıyor. İç mekanların hem dış cephe hem avlu ile bağlantılı olması evin doğal havalandırması için de imkan sağlıyor.