Le Corbusier’nin Tasarımında “Beş Geometrik Şarkı”
Le Corbusier ve Pierre Jeanneret’nin 1925’te Paris‘te tasarladığı l’Esprit Nouveau pavyonu, Adelaide Cioni’nin “Beş Geometrik Şarkı” performansına ev sahipliği yaparak soyutlama, renk ve formun dans ve müzikle harmanlandığı özgün bir deneyim sunuyor.
Furla Vakfı ve Arte Fiera, her yıl düzenlenen çağdaş sanat etkinliğiyle Bolonya’yı yeniden canlandıran bir iş birliği yapıyor. Bu yılın öne çıkan ismi ise sanatsal çalışmalarında soyutlama, renk, form ve desen gibi kavramları derinlemesine inceleyen Adelaide Cioni.
Etkinlik için özel olarak hazırladığı “Beş Geometrik Şarkı” adlı performansında da bu temalar ön plana çıkıyor. Cioni’nin performansı, izleyicilere sanatın farklı boyutlarını keşfetme fırsatı sunarak yeni bir deneyim yaratmayı hedefliyor.
Performans, sanatçının 2023’teki “Song for a Square, a Circle, a Triangle (Bir Kare, Çember ve Üçgen İçin Şarkı)” adlı eserin devamı niteliğinde olup Le Corbusier ve Pierre Jeanneret’nin 1925’te Paris’te tasarlanan L’Esprit Nouveau pavyonunun etkisiyle şekilleniyor. Bu pavyon, 1977’de Bologna’da orijinaline sadık kalınarak yeniden inşa ediliyor. Pavyon, yaşamı simgeleyen bir “hücre” ve projelerin sergilendiği bir “Diorama” alanından oluşuyor. Bu bağlamda Cioni’nin çalışması, modernist mimarlık ve soyut sanatın kesişiminde yer alıyor.
![©Lewis Ronald](https://yapidergisi.com/wp-content/uploads/2025/02/domus-cioni-1.jpg.foto_.rmedium.jpg)
©Lewis Ronald
Adelaide Cioni, pavyonun saf formları, renkleri ve karakteristik özellikleri arasındaki ilişkiyi kullanarak mimarlığı ve sanatı farklı bir perspektiften yorumluyor. Performansında, temel şekiller olan çizgi, nokta, kare, üçgen ve daireyi sembolik kostümlerle vurguluyor. Bu formlar, izleyiciye tekrar ve ritimle iletişim kurma gücü veren görsel örüntülere dönüşüyor. Cioni’nin yaklaşımında desen, bir ritmin görselleştirilmesi gibi işliyor; bir müziğin görüntüye dönüşmesiyle ifade buluyor. Kendi ifadesiyle, “desen çizmek bir şarkıyı mırıldanmak gibidir” diyerek soyutlama ve ritim dilinde yeni bir anlayış sunuyor.
Dom Bouffard’ın özgün müziği ve dansçıların hareketiyle, dansçıların giyindiği desenler yalnızca mekansal değil zamansal bir değer de kazanıyor. Deseni evrensel bir dil olarak yeniden işleyen Cioni, izleyiciye canlı bir dil aracılığıyla tüm bu öğelerin birleşiminden doğan bir deneyim sunuluyor.
Not
1. Bu yazı Domus web sitesinde yayınlanan haberin Zehra Kaynar tarafından gerçekleştirilen çevirisi ile elde edilmiştir. (https://www.domusweb.it/en/news/gallery/2025/01/29/le-corbusier-pavilion-l-espirit-nouveau-bologna-100-years-old.html)