Domain Architects, Lakeside Teahouse projesinde, 1930’lardan kalan iki eski konut yapısını dönüştürerek bir çay evi tasarlıyor; burada ziyaretçiler sanki uzun bir parşömen tablosunu okuyormuş ve açıyormuş gibi manzaranın değişen görünümlerini deneyimliyorlar.

Lakeside Teahouse, göl kıyısına yüz metre mesafede, bir tepenin önünde yer alıyor. Küçük avluları olan 1930’lardan kalma iki ev birleştirilerek bir çay evine ve turistler için bir dinlenme alanına dönüştürülmüş. Ahşap karkas yapılar, küçük bir bölümün çatısı hariç hala sağlam durumdaymış. Yerel hafızayı sürdürmek için eski evlerin korunması ve onlara mümkün olduğunca nazikçe müdahale edilmesine karar verilmiş. Aynı zamanda, geleneği ve çağdaşlığı bir araya getirerek nadir rastlanan bir deneyim oluşturulmak istenmiş. Bölgenin manzarasını oluşturan alan, geleneksel Çin edebiyat estetiğinin harika bir örneği olarak tanınıyor. Geleneksel Çin manzara resimlerinde, koridorlar ve köprüler genellikle odak noktaları haline geliyor. Bunlar sadece geçiş yolları değil aynı zamanda dinlenme yerleri olarak tasvir ediliyor. Manzara el parşömeni resimleri özellikle aşırı yatay uzunluklarıyla ünlü; bu resimlerin bir bakışta görülmesini değil, izleyiciler parşömeni açtıkça aşamalı olarak okumalarını ve takip etmelerini gerektiriyor.

Bu eylem bir ritüel duygusu yaratıyor. Tasarımcılar, gerçek manzarayı böylesine şiirsel ve içe dönük bir şekilde okutmayı amaçlamış. İki eski ev; kavisli, yükseltilmiş bir köprü-koridor ile birbirine bağlanıyor. Çatısız küçük bir hacimden başlayan ve eski duvarın yanında duran köprü-koridor, mevcut evlere neredeyse hiç dokunmuyor. Koridor boyunca yürüyen konuklar, sanki uzun bir parşömen tablosunu okuyormuş ve açıyormuş gibi manzaranın değişen görünümlerini deneyimliyorlar. Koridorun göl tarafı tamamen camla kaplı bir cephe barındırırken tepe tarafı, doğal havalandırma sağlayan ve güneş ışığını büyüleyici bir etkiyle filtreleyen düzensiz bir dizi çelik direk ve PC tüpü ile korunuyor. PC tüplerinin düzensizliği, yük taşıyan çelik direklerin ritmini tamamen bozuyor. Yapı tasarım stratejisi, uzun genişlemeyi ifade etmeye değil, merdivenler ve beşik duvarın yan desteğinden yerel taş ve “7” şeklindeki beton yapıya kadar çeşitli destekleyici formlar üretmeye odaklanmış. Göl manzarasını en üst düzeye çıkarmak için köprü-koridor bölümü tek taraflı bir konsol olarak tasarlanmış. Yapısal rijitliği sağlamak için genel deformasyonu kontrol etmek en önemli yapısal sorun haline gelmiş.

İki ev arasındaki zemin mevsimlik bir dere tarafından aşındırılmış. Zemin kullanımının daha elverişli hale gelmesi için bu alan sığ bir gölete dönüştürülmüş. Su kenarındaki yol ve platform, taş döşeme köprü, eski evler ve yeni koridor, bambular ve mevcut ağaçlar, geleneksel Çin bahçelerinin cazibesini çağrıştıran çok sınırlı bir alanda büyüleyici özel ilişkiler oluşturuyor.
Eski evlerin modern öncesi atmosferini korunurken, çelik ve cam koridor her iki mekan ve çağ arasında köprü kurarak ziyaretçiler için bir zaman yolculuğu deneyimi yaratıyor.