David Closes ve Núñez tarafından tasarlanan Katalonya Barok Müzesi’nin yeni giriş cephesi, Cizvit kompleksinin geçmişiyle ve Barselona ile bağlarını kuvvetlendirirken yapının anlamını ve kentle kurduğu ilişkiyi yeniden yorumluyor.

2003 ve 2011 yılları arasında Santpedor’da bulunan Sant Francesc Manastırı’na yapılan mimari müdahaleleri yürüten David Closes Arquitecte, yapıyı bir oditoryuma dönüştürmüş. Proje, 18. yy’da inşa edilen, geriye yalnızca kilisesi ayakta kalan bir manastır kompleksinde yapılmış. Beş yıl sonra, Manresa’da bulunan Eski Saint Ingatius Kompleksi’nde, bu sefer yıkılan tek yapısı Barok tarzda inşa edilmiş kilise olan eski bir manastır yerleşkesinde iş alan mimarlar, yaşanan tesadüfün onlar için etkileyici olduğundan bahsediyor. Her ne kadar bu sefer görev bir öncekinin tersi gibi görünse de, mimari müdahalelerin ikisi de bir kısmı yitirilmiş yapı kompleksleri üzerine gerçekleşmiş; bu projede de yitirilmiş olan eski kilise. 

Eski Cizvit kompleksinin yeni girişlerinin tasarımı, tüm kompleksin büyük ölçekte bir yenileme projesi dahilinde kurgulanmış. Planlanan müdahaleler ile yapının, Katalonya Barok Müzesi ve Manresa Kent Tarihi Müzesi’ne ev sahipliği yapması hedeflenmiş.

Proje, hem salon ve salonla ilişkili alanlara, hem de müzenin sergi katlarına açılan girişleri içeren bir dizi yeni hacim öneriyor. Kilisenin eski bölme duvarının önüne yerleştirilen bu yeni hacimler, binanın yeni cephesine uyum sağlayacak şekilde konumlandırılmış, böylece eski kilisenin bölücü duvarında kalan önemli izler görünür kılınmış.

Binanın yeni girişlerine yapılan müdahale, eski Cizvit kompleksinin batı cephesi için bir çözümden daha fazlası olma iddiası taşıyor. Müdahale, hem binayı hem de kentsel çevreyi kavramanın yeni bir yolunu öneriyor. 

Müzenin yeni girişleri, eski kompleksin temel unsurlarına, Sant Ignasi Meydanı ve eski bir derenin topoğrafyası gibi bitişik kentsel alanlara, La Seu’nun Gotik bazilikası, Santa Caterina’nın savunma kulesi veya Montserrat Dağı’nın bulunduğu peyzaj mirasının önemli unsurlarına görüş sağlayan bir yol oluşturuyor. Yeni erişim noktaları üzerinden tasarlanan yol, en yüksek noktasında kentsel manzaraya bakan bir tribünle son buluyor.

Proje, Cizvit kompleksinin geçmişiyle ve kentle bağları yeniden kurarak hem müdahale alanını hem de binanın kendisini yeniden anlamlandırmayı amaçlıyor.