Selen Ansen’in “Bana dokun/ma (mahrum-günlerin güncesi)” başlıklı metni, Walther’in dokunulabilir eserlerini kişisel ve kolektif belleğin, mesafenin ve yakınlığın kavşağında düşünmeye açıyor. Kitapta Franz Erhard Walther’in bu kitap için kaleme aldığı “Heykel Olma Teşebbüsü” başlıklı yazısının yanı sıra iki metni daha yer alıyor: Walther, “Başka Yapıt Kavramı”nda, pratiğinde merkezi olan “tamamlanmamış”, “açık uçlu” eser fikrini, nesnenin ötesine geçen bir eylem ve bedensel katılım olarak sanat anlayışını açıklarken “Terimler ve Kavramlar Sözlüğü”nde ilk defa 1996 yılında gerçekleştirdiği bir söyleşiden hareketle sanatının genel çerçevesini çiziyor, yapıtların arkasındaki düşünceyi bütünlüklü olarak ortaya koyuyor.

Walther’in yaklaşımının arka planını ve kavramsal temelini ise Erik Verhagen’in sanatçıyla gerçekleştirdiği etraflı söyleşi, sanatçının çocukluk anılarından, savaş sonrası Almanya’daki travmalara, kumaşla kurduğu ilişkisinden New York’ta MoMA’daki sergi deneyimlerine kadar uzanan bir hat üzerinden inceliyor. Son olarak, Esther Voswinckel Filiz, “DOKU, Dokumak, Dokunmak: İstanbul’da, Franz Erhard Walther’e Doğru Giderken Dile Gelenler” başlıklı yazısında, Walther’in eserlerini İstanbul’da deneyimlemenin izini sürerken, dil, dokunma ve hareket arasında yeni bağlar kuruyor. Erdem Ceylan ise “Franz Erhard Walther’in Sanatının Genişlettiği Alanın Klimakoraması Üzerine” adlı metninde sanatçının yapıtlarının ölçek, mimarlık ve beden arasındaki ilişkileri nasıl dönüştürdüğünü sorguluyor.

Kitap Künyesi
Yayına Hazırlayanlar: Selen Ansen ve Süreyyya Evren
Yayıncı: Arter
Dil: Türkçe
Yıl: 2025
244 sayfa
22 x 28 cm