Kanada’nın Toronto kentinde yer alan Neo-Gotik tuğla yapıya Amerikalı mimarlık ofisi NADAAA tarafından yeni bir yapı eklenerek Toronto Üniversitesi’nin John H. Daniels Mimarlık, Peyzaj ve Tasarım Fakültesi’ne dönüştürülmüş.

Boston merkezli mimarlık ofisi NADAAA tarafından Neo-Gotik tarzda yapılmış tuğla yapı yenilenerek yanına eklenen heykelsi görünümlü yapıyla tasarım okuluna dönüştürülen eski ve yeni yapı, Toronto Üniversitesi’nin kent merkezindeki kampüsünün güneybatısında yer alıyor. Kentin kuzeyinden güneyine uzanan Spadina Bulvarı’nın ortasındaki dairesel parselde yer alan okul, toplamda 14.400 metrekarelik bir alana sahip.

Okulun kuzey-güney aksında kentle sembolik bir ilişki kurulurken, doğu-batı ekseninde yaya sirkülasyonu dikkate alınmış. Tasarımında kullanılan sürdürülebilir elemanların okulun öğrenim programlarına entegre edilmesi, okulu hem öğrenciler hem de kent sakinleri için pedagojik bir araç haline getirmiş.

Knox Koleji adlı tarihi yapı, 1875 yılında Presbiteryen okulu olarak mimarlar James Smith ve John Gemmell tarafından yapılmış. Daha sonraları askeri bir hastane ve ardından bir ilaç firması için araştırma laboratuvarı olarak kullanılan yapı, 1970’lerde Toronto Üniversitesi tarafından satın alınmış. Şimdilerde ise yanındaki ek yapıyla birlikte, bir dizi programı ve ofisi bünyesinde barındırıyor.

Büyük ölçüde korunarak, tuğla cepheleri yenilenen eski yapının ana girişi sadece güney cephede yer alırken, eklenen yeni yapıyla birlikte okula birçok noktadan giriş sağlanıyor. Eski yapıya bitişen, metal, beton ve cam malzemeler kullanılarak yapılmış yeni yapının doğu ve batı cephesi beton malzemeyle sarılırken, kuzey cephesinde siyah bir konturla çevrelenmiş perde duvar kullanılmış. Doğuya bakan cephede ise sadece öğrencilerin değil, herkesin kullanımına açık olan kamusal bir alan yaratılarak kampüsle ilişki kurması amaçlanmış.

Okul, mekansal açıdan iki farklı bölüme ayrılmış. İç mekanları daha bölünmüş bir organizasyona sahip olan eski yapı, idari birimler, sınıflar ve kütüphane gibi mekanlara ayrılırken, daha serbest bir plan şemasına sahip olan yeni yapıda laboratuvarlar ve sosyal alanlar düşünülmüş. Bu iki bölüm arasında ise amfi düzeninde sıralanmış oturma birimlerine sahip iki katlı bir salon yer alıyor. Beton zeminler, beyaz duvarlar ve alçı panolarla yaratılan farklı açılar ve eğrilerle sade ve bir o kadar da hareketli ve enerjik mekanlar yaratmak amaçlanmış. Huş ağacı ve meşe gibi ağaçlarla ve doğal bitkilerle çevrelenen yapının sürdürülebilir olması için ise yağmur suyu denetim sistemi ve yeşil çatı dahil olmak üzere çeşitli uygulamalar gerçekleştirilmiş. Kentsel tasarım ve sürdürülebilirliğin bütüncül bir şekilde ele alındığı bu okulda, öğrencilerin bulundukları çevreyle diyalog kurması amaçlanmış.