Linehouse tasarımı CentralWorld, Bangkok’un farklı dokuları arasında ilişki kurarken şehir merkezinde tapınaklarla ve zambaklarla çevrili bir alanda mevcut bir yapının yıkılmadan dönüşümüne bir örnek sunuyor. 

CentralWorld, Bangkok’ta yer alan bir yenileme projesi. Linehouse, dış cepheyi ve 7 katlı kamusal perakende alanını yeniden tasarladı. Tasarım, kavramsal olarak Bangkok’un kaotik ve huzurlu doğası arasındaki çelişkileri araştırıyor. Bir zamanlar zambakların bolca bulunduğu bir bölgede yer alan tasarım için Linehouse; zambakların saplı, yayılan ve dairesel profilini inceleyerek bunu dış ve iç mekanda mekansal bir anlatıya dönüştürüyor. Sonuç olarak, yerelliğine biçim ve malzeme açısından yanıt veren bir bina ortaya çıkmış.

Proje, Bangkok’un şehir merkezinde, Hindu tapınaklarıyla çevrili bir konumda yer alıyor. Tasarım konsepti, kaos içinde huzur bulma duygusunu somutlaştırmayı amaçlıyor. Dış cephede beton ve koyu çimento sıvadan oluşan kentsel bir palet kullanılırken, üst üste binen kemerlerin ritmik formu bir uyum duygusu sağlıyor. İç mekana girildiğinde, çevredeki sokakların yoğunluğundan uzakta meditatif bir yolculuk sunan ışık ve hacim dolu bir alana geçiliyor.

Dış cephenin tasarımı çift katmanlı kemerli bir yüzey; ön katman beton kalıp çalışmasıyla tanımlanırken arka katman siyah renkte işlenmiş. Kemerler, 2 düzlem üzerinde kayarak çeşitli yükseklik ve genişliklerde ortaya çıkıyor ve iç mekana doğru çerçevelenmiş görünümler olarak işleyen ilginç kesişmeler yaratıyor. Linehouse, yiyecek ve içecek katlarında yeşil teraslara izin vermek için kemerleri belirli anlarda kesiyor. Normalde düz olan bir yükseltiye derinlik kazandırarak dış/iç ilişkilerini bulanıklaştırıyor.

İç mekana girildiğinde, beyaz dallı kolonlar atrium alanı boyunca dikey olarak uzanıyor ve tavan kanopileri oluşturmak için dışarı yayılıyor. Boşluk 7 kat boyunca değişerek üst üste binen ve değişen bir tavan düzlemine olanak tanıyor. Yukarı çıkıldıkça tavan düzlemi uygulaması maddesel olarak değişiyor; teknolojik yeşil metal ızgaralarla başlıyor, doğal ve dokunsal dokulara dönüşüyor; ahşap kafes ve dokuma kamış tavanlarla sonlanıyor. Yeni dünya zanaatından eski dünya zanaatına doğru bir hareketinin temsilini oluşturuyor.

Binanın 4. katında bir yemek salonu yer alıyor; dış cephenin kemerli pencereleri parkın ötesindeki manzarayı çerçeveliyor. Doğal malzemeler ve dokunsal dokulardan oluşan bir palet; kereste, taş ve kırık beyaz topraksı malzemeler, iç mekanın huzurlu doğasını yansıtıyor.