Espacio 18 Arquitectura tarafından tasarlanan Casa Tobi, okyanus manzarasına açılan terasları, katmanlı mekansal akışı ve doğadan ilham alan malzeme diliyle Puerto Escondido kıyılarında peyzajla bütünleşen duyusal bir yaşam deneyimi sunuyor.

Sou Fujimoto’nun yazılarında çizdiği gelecek vizyonunda, mimarinin temel ilkeleri, yaşam alanlarının evrimine olanak tanıyor; kullanıma ve zamana göre biçimlenen, ölçek ve formun gündelik yaşama yansıdığı bir mekansallık hayal ediliyor. Casa Tobi, Oaxaca kıyısında, batıya doğru eğimli dik bir arazi üzerinde konumlanan bir konut projesi. Pasifik Okyanusu’nun dalgaları ve gün batımı manzarasıyla çevrelenen yapı, basit mimari ilkeler üzerinden kurulan bir anlatı ve düşünceyle, bağlamsal geleneksel ögeleri yeniden yorumlayan oyuncu bir mimarlık yaklaşımına sahip. Mekanlar, akışkan bir biçimde açığa çıkıyorlar ve her adımda bir sürpriz hissi yaratmak hedefleniyor.

Ana giriş üst katta yer alıyor. Bu seviyede bir teras ve havuz ziyaretçileri karşılıyor. Su yüzeyi, çevredeki ormanı ve gün batımının kızıl tonlarını yansıtırken, alt kattaki sosyal alanlara ferahlık ve serinlik sağlıyor. Aynı zamanda huzurlu ve düşünsel bir atmosfer yaratarak doğa ile mimariyi derin bir şekilde bağlayan duyusal bir deneyimin başlangıç noktasını oluşturuyor.

Teras seviyesinden aşağıya inen yürüyüş yolu, bir mağaraya doğru yönlendirilmiş hissi yaratıyor; geçit daralıyor, beden mekanla sıkı bir ilişki kuruyor. Yolun sonunda, aniden yükselen çift hacimli bir sosyal alana geçiliyor; burada büyük açıklıklar vadileri ve denizi çerçeveleyerek dramatik manzaralar sunuyor. Bu seviyede çalışma alanı, mutfak, yemek bölümü, oturma odası, havuz ve ateş çukuru yer alıyor; hepsi birlikte yaşamı teşvik eden, çevresiyle etkileşim kuran ve farklı kullanımlara göre yeniden düzenlenebilen alanlar. Proje, arazinin doğal eğimini takip eden kademeli tasarımıyla topoğrafyaya uyum sağlıyor. Yapılar, her mekandan maksimum manzara elde edecek şekilde konumlanmış.

En alt katta yer alan yatak odaları, ağaç tepeleriyle iç içe geçerek iç mekân ile dış dünya arasında mahrem ve şiirsel bir bağ kuruyor. Kullanılan toprak tonlarındaki malzemeler, gün batımının sıcak renklerini çağrıştırırken, aynı zamanda bir yengeç kabuğunu andıran biçimiyle yapıyı bölgenin kurak doğasıyla görsel olarak bütünleştiriyor. Yapı boyunca farklı noktalarda konumlandırılan su ögeleri ise, Oaxaca’nın ünlü Hierve el Agua’daki taşlaşmış şelalelerini anımsatıyor.

Casa Tobi, kayaların arasından çıkan ve gün batımını görmeyi arzulayan bir kabuklu gibi kurgulanmış. Aynı zamanda bir ailenin çabası ve projeye duyduğu sevgiyle gerçekleşen bir hayalin vücut bulmuş halini simgeliyor. Bağlama duyulan saygının bilinçli bir turizm anlayışını nasıl mümkün kılabileceğinin etkileyici bir örneğini sunuyor. Casa Tobi, paylaşmak, keyif almak ve düşünmek için bir alan; mimarlıkla doğanın uyum içinde var olduğu bir yaşam sahnesi.