Mathew and Ghosh Architects’in Hindistan’da tasarladığı Bangalore Sanat ve Fotoğrafçılık Müzesi “MAP”, sanat ve mimarlığın değişime iten üretme kapasitesine işaret ederken paslanmaz çelik cephesiyle yerel su deposundan ilham alıyor. 

Gelişen küresel post-kolonyal anlatıda, günümüz Hindistan’ında müze fikirleri anımsatıcı hatırlatmalar ile adil paylaşım gezintilerine dayanıyor. Bangalore Sanat ve Fotoğrafçılık Müzesi “MAP”te, küratörün görevi, harmanlama, elde etme ve depolama işleri ile, sıradandan tiyatrale Banglore şehrindeki yaşam deneyiminin bir parçası olan yerel topluluklara karşı sorumluluğu yerine getirmek olmuş.

Müzede sergilenen değerli sanat eserlerini ultraviyole ışığından koruyacak jenerik galeri mekanlarını oluşturmak için, sanat eserleri ile onları koruyan vitrinleri dramatik iç mekanlarda sunan bir tasarım kurgulanmış.

Cephenin birbirine sımsıkı bağlanan paslanmaz çelik cephesinde, post-endüstriyel zamanları çağrıştıran su deposuna ilişkin motif ve materyaller tercih edilmiş. Binanın yeni, ikonik ve özgün olma durumu bu yolla bilinçli bir şekilde bozulmuş. Erişilebilir ve sıradan bir bina olarak tanımlanan yapı, sanat ve mimarlığın değişime iten üretme kapasitesine işaret ediyor. 

Caddeden çıkılan “veranda – kaide” fikri bu coğrafyada hem kurumlar hem de barınma ölçeğindeki sosyal diskuru vurguluyor: “Veranda – kaide”nin oynadığı rol, içsel ve duygusal görsel sorumlulukların tartışıldığı bir diyalog alanı sağlıyor. “Müzakere kaidesi”yle sanata karşı öteki keşfedilmeye çalışılırken narinlik ve mütevazılık örgülerinin örülmesine yardımcı olur.