CAA.Studio tarafından tasarlanan Ayvalık’ta Ev, bulunduğu coğrafyaya yalnızca fiziksel değil, mekansal, çevresel ve duyusal boyutlarda da uyum sağlıyor; tasarım dili, doğayla rekabet etmek yerine onunla birlikte var olmayı amaçlayan, dengeli ve zarif bir yaklaşımı yansıtıyor.

Ege Denizi kıyısında konumlanan Ayvalık’ta Ev, doğayla uyum içinde sade ve korunaklı bir yaşam alanı sunuyor. Tasarım süreci, bölgenin iklimsel koşulları ve coğrafyasını dikkatle okuyarak, yerin ruhuyla diyalog kuran bir yapı yaratma arzusuyla şekillenmiş. Yapının kompakt ve prizmatik formu, bölgenin zaman zaman sertleşen iklim koşullarına karşı kullanıcıyı koruyan güçlü ve net bir duruş sergiliyor.

Yapının taşıyıcı sistemi, modüler ve hızlı inşaat olanağı sağlayan çelik çerçeve olarak kurgulanmış. Bu sistem, mekanlarda geniş açıklıklar ve esnek kullanımlar yaratılmasına olanak tanıyor. Mekansal organizasyon ise ıslak hacimleri barındıran merkezi bir servis çekirdeği etrafında şekillenen esnek yaşam alanları üzerine planlanmış. Cephede ve dış mekan elemanlarında kullanılan ahşap güneş kırıcılar, Ayvalık’ın sert güneşi ve hakim rüzgarıyla başa çıkmak üzere tasarlanmış. Bu elemanlar, gün boyunca değişen ışık koşullarına göre gölgeli ve geçirgen yarı açık alanlar yaratarak dış mekan deneyimini zenginleştiriyor.

İç mekanda sadelik, doğallık ve zamansızlık ön planda tutulmuş. Doğal taş, ahşap ve açık tonlardaki malzeme kullanımı, sakin ve ferah bir atmosfer yaratıyor. Deniz cephesinde yer alan geniş açıklıklar sayesinde iç ve dış mekan arasındaki sınırlar silikleşiyor; yapı doğrudan manzarayla bütünleşen bir yaşam alanına dönüşüyor.

Sürdürülebilirlik, projenin temel prensiplerinden biri olarak öne çıkıyor. Çelik taşıyıcı sistem ve prefabrikasyon yöntemi, inşaat atıklarını minimuma indirirken; ısıl işlem görmüş ahşap kaplama, coğrafyaya uyum ve ısı yalıtımı açısından önemli katkılar sağlamış.

Yapının her detayında doğaya saygılı, uzun ömürlü ve geri dönüştürülebilir malzemeler tercih edilmiş. Ayvalık’ta Ev, bulunduğu coğrafyaya yalnızca fiziksel değil, mekansal, çevresel ve duyusal boyutlarda da uyum sağlayan bir yapıya dönüşmüş. Tasarım dili, doğayla rekabet etmek yerine onunla birlikte var olmayı amaçlayan, dengeli ve zarif bir yaklaşımı yansıtıyor.