McBride Charles Ryan tarafından Avustralya’nın Ivanhoe bölgesinde tasarlanan Ivanhoe İlkokulu Son Sınıflar Merkezi’nde, eğitim mekânlarının köşeli geometrisi, saf dairesel planla; canlı renkleri, yapının dışarıdaki sakin peyzajdan esinlenen renkleriyle zıtlık oluşturuyor.

Ivanhoe İlkokulu, 1920’lerde Ivanhoe’da kurulmuş, karma eğitim veren bir okul. Ivanhoe İlkokulu’nun Plenty kampusunun çevresi yakın zamana kadar, yer yer olağanüstü okaliptüs ağaçlarının yükseldiği kırsal bir peyzaj ile çevriliyken zaman içinde bu karakteri değiştiren banliyö yerleşimlerine karşın okul kampusu, yerel bitkilerin egemen olduğu peyzajı kendi içinde korumuş. Kampusun kalbinde yer alan en eski yapılar, bir kent meydanı oluşturacak biçimde yerleştirilmiş. Kampusa sonradan eklenen ve farklı mimari üsluplara sahip olan yapıların ise bu ilk yapılarla güçlü bir bağı bulunmuyor.

Proje, çeşitli eğitim mekânlarıyla birlikte son sınıf öğretmenleri ve öğrencileri için bir toplanma mekânı ve daha küçük öğrenciler tarafından da kullanılacak bir bilim merkezini içeriyor.

Yapı için seçilen dairesel plan, okulun özgün masterplanı için en uygun biçim olması nedeniyle seçilmiş. Dairesel plan, geçmişe uzanan Stonehenge ve hattâ ilkel toplanma biçimleri gibi birçok örneğiyle insanın yeryüzü üzerindeki özgün izi olarak büyük bir çekiciliğe sahip. Bu özelliği, söz konusu biçimin peyzajla birlikte, ona uyumlu bir biçimde var olabilme özelliğini de gözler önüne seriyor.
Bununla birlikte içte, planın dikte ettiği dairesel örüntü yerine, köşeli bir geometri izlenmiş. Orta avlular, ışıklıklar, eğitim mekânlarının oluşturduğu mozaik, bu geometriyle tanımlanmış. Bu geometri yapının dairesel motifine zıtlık oluşturup, sakin peyzajla birlikte, tekil, kamusal, dairesel dış mekân ve karmaşık, hareketli, dışavurumcu, renkli iç mekân arasındaki farklılığı vurgulayarak, ana giriş noktalarını öne çıkarıyor.

Projede bu eğitim mekânlarının düzenlenmesine özellikle önem verilmiş. Bu düzenlemenin temel nitelikleri olarak, saydamlık, mekân tipleri, ara bağlantısallık, çoklu kullanım, esneklik ve uyarlanabilirlik öne çıkıyor.
Personele ait çalışma büroları tesisin çeşitli yerlerine dağıtılmış; alt katlarda çok kullanımlı eğitim mekânları yer alırken, üst katlarda bilim merkezine ilişkin mekânlar yer alıyor. Tesiste ayrıca, öğrenciler için açık hava sporları ve toplanma mekânları da oluşturulmuş.

Yapının katları, beton ve çelik kolonlarla desteklenen bant kirişli güçlendirilmiş betondan oluşuyor. Çatı ise çelik bir iskelete sahip. Dış kaplamada Colorbond Longline, iç kaplamada Vitrapanel, dış gölgeliklerde Queensland lekeli kauçuk ağacından yapılma lamine ahşap kullanılmış. Alüminyum pencereler, çift camlı ve ısı yalıtımlı olup, eğitim mekânları arasında yüksek kaliteli akustik kapılar kullanılmış.

Zıtlıkların belirgin olduğu yapının dili, iyi bir eğitim için çağdaş pedagojik yaklaşımları kucaklar nitelikte. Dairesel biçim, klasik anlamda iktidar, güç, mutlak bilgiyi temsil ederken; yapının iç dünyası doku, renk ve çoklu yansımalarla desteklenen karmaşık mozaiğiyle modern yaşamın ve bilimsel anlayışın karmaşık ve kesin olmayan karakterini, istek ve hayalgücünün gelişimi için gerekliliğini yansıtıyor. Bunun için, belirli bir renk ve biçimin sonsuz kombinasyonlarını gösteren kaleydeskop benzetmesi kullanılmış.
Eğitim mekânları genel olarak ışık ve gölgeyi üst kat koridorları boyunca en üst düzeyde içeri alacak biçimde düzenlenmiş. Geniş, kolayca kullanılabilen sürgülü kapılar personele dış mekâna kolayca açılma olanağı sunarken, yapay havalandırmaya gereksinimi de azaltıyor. Çoğu mekân çapraz havalandırmaya olanak sağlayacak biçimde tasarlanmış. Dış kabuk yatay panellerle gölgelenmiş, pencere boyutları ise bağlam ve yönelime göre belirlenmiş. Yapının dış kabuğu güçlü bir yalıtıma sahip. Dirençli ve düzenli bakıma gereksinim duymayan malzemeler kullanılmış.

Yapının basit şeması üzerinde uzun süre çalışılmış. İçerideki eğitim mekânlarının köşeli geometrisi, saf dairesel planla; canlı renkleri, yapının dışarıdaki sakin peyzajdan esinlenen renkleriyle zıtlık oluşturuyor. Davul biçimli yapının kütlesi giriş noktalarında bilimsel merakı ve öğrenme arzusunu yansıtacak, açığa çıkaracak ve onurlandıracak biçimde kesintiye uğruyor.