Buzzo Spinelli tarafından, Fransa’da bir hisarın merkezinde, kendine özgü kireç beton malzemesiyle inşa edilen Montlaur Kreşi, atadan kalma teknikleri, alana özgü renk kullanımını ve deneysel malzeme üretimini birleştirerek kentin kimliğinde yer ediniyor.

Bonifacio’daki bin yıllık hisarın merkezinde yer alan Montlaur Kreşi, askeri önemi, jeolojik özellikleri ve tortul kayaç kaynakları açısından değerli bir yer olarak biliniyor. Duvarlar, yürüyüş yolları ve surlarla çevrili kireçtaşı platosu, bugünkü kullanımıyla tarihine yeni bir katman ekliyor. Şehirlerin her zaman kendilerini nasıl yeniden inşa edeceklerini bildiğini vurgulayan mimarlar, projelerini bu doğrultuda dönüşüme açılmış olan Eski Montlaur askeri bölgesinde gerçekleştirmiş. Peyzajdan yükselen üç adet kireçtaşı malzemeden yapılmış ve eskiden yel değirmeni olarak kullanılan Ceneviz kuleleri, fiziksel gücü vurguluyor. Manastırın dikkat çeken dörtgen şeklindeki sembolü, galerilerle çevrili iç bahçeyi barındırıyor.

Montlaur kreşi, deneysel bir malzeme olan kireç betonunu kullanarak kalenin ve surlarının kimliğine atıfta bulunuyor. Kireç beton, Roma betonu gibi çimento veya donatı olmadan jeolojik tabakalaşmasını sürdürüyor. Sıkı ve ustalıkla yapılan sıkıştırma, ziyaretçilerine kireçtaşı kayalıklarının dokusunu ve yatay katmanlaşmasını hatırlatıyor.

Betonların bileşimi, istenilen performans ve estetiği elde etmek için kapsamlı bir şekilde test edilmiş; prototipleri oluşturulmuş ve hazırlanmış. Elde edilen beton bileşim, sahanın kireçtaşı agregaları ile şehrin kimliğini oluşturan ve eskiden Bonifacian kırsalındaki kireç fırınlarında üretilen kireç bağlayıcıyı bütünleştirilmiş.

Montlaur kreşi, bulunduğu alanla güçlü bir fiziksel ve görsel ilişki kuruyor. Malzemenin renklerinin yanı sıra dokusu da kentin kimliğini yansıtıyor. Sahada; kullanılan aletler, uygulanan teknikler, duvar ustaları, mühendisler ve hatta kireç uzmanları arasındaki koordinasyon sayesinde deney yapılan bir açık hava laboratuvarı gibi çalışılmış. Yapının üretim stratejisi, bilimsel yaklaşımla kadim uygulamaları birleştirmekmiş. Ahşap kalıpta sıkıştırılmış kireç betonu, Cenova arduvazı çatı kaplaması ve Laricio Korsika çamı ahşap işçiliği, şehrin tarihini öne çıkarıyor. Bu malzeme ve tekniklerin kullanımı, karmaşıklığı sebebiyle günümüzdeki ekonomik mantığa uymuyor. Buna karşılık, geleneksel çalışmalar nakliye, ithalat ve malzeme tedariki gibi konularda tasarruf oluşturmuş.

Mimarlar, mekan konfigürasyonu, malzeme, cephe kalınlığı veya bina ataleti gibi kararlarda, temel ve atadan kalma tekniklerin geri getirerek enerji dostu hava soğutma seçenekleri sunmuş.

İç bahçenin mikro iklimi, dış mekanda termal konforu garanti eden, yazın gölge oluştururken kışın ışığın geçmesine izin veren çimleri ve dut ağaçlarıyla binanın kompozisyonunu tamamlıyor. Mekanik sistemler tarafından belirlenmeyen bu uygulamalar, özellikle insan vücudunun termal konforu için kreşin mimari tasarımının temel unsurlarından biri olmuş.

Askeri bölge ve kireçtaşı kayalıkları arasında yer alan melez beton birleşimli Montlaur kreşi, sert peyzajı ve bin yıllık hisarıyla Bonifacio’da zamansız bir yapı olarak yerini alıyor.