İlk kişisel sergisi “Geçerken”de, şehir içindeki insanların hareket hâlinde olması ile ilgilenen sanatçı, kalabalıkların sürekli devinim hâlinde olduğu toplu taşıma istasyonları ve metroları merkezine koyuyordu. “6 Numara”da ise kalabalıklar hakimiyetini koruyor ancak sayfiye huzuru ve ferahlığı bazense ağırlığı ortamı sarıyor.

Başarık’ın imgesel figürler, mimari detaylar ve insan ilişkilerinden izler taşıyan çalışmaları hepimiz için tanıdık olan, belki çocukluğu hatırlatan tatil görünümlerine yansıyor. Sanatçının arınma, iyileşme, yeniden başlama, kendi geçmişini oluşturma çabasıyla başlayan ada yolculuğu izleyiciye de dokunacak biçimde sergi salonuna taşınıyor. Sergide yer alan desen, suluboya, kolaj ve büyük boyutlu tuval gibi örneklerle eskiz sürecinden tamamlanma hâline dek versiyonlarını gördüğümüz eserlerin adeta oluşum aşamalarına da tanıklık ediyoruz.

Adanın daha çok sosyalleşilen plajı olan 6 Numara’yı odağına alan çalışmalar, plajın yazları serilen plastik yeşil halısı, beton iskeleleri, denize inen farklı renk ve modellerdeki merdivenleriyle bir İstanbul plajı olma hâline mercek tutuyor. Tüm bu etmenler Başarık’ın plaj ile kurduğu bağın önemli sebepleri arasında yer alıyor. Uçsuz bucaksız kumsalıyla bir Ege ya da Akdeniz plajından farklı olan 6 Numara, adeta bir kurgu sahneyi andırıyor. Hatırlamayla karışık bir keşif yolculuğuna çıkan sanatçının 6 Numara ile hikâyesi pandemi başında sezon boyunca Burgazada’da kalmasıyla başlıyor.