Dirty Drawings no.5 Kimerik Pratikler: Analog–Dijital Eşik’te Çizim Konuşma 03 | Başa Çıkma Mekanizmaları
İstanbul Bilgi Üniversitesi Mimarlık Fakültesi, Dirty Drawings no.5 serisi kapsamında, Western Sydney Üniversitesi Mimarlık ve Tasarım Bölümü profesörü Michael Chapman’ı 17–18 Aralık 2025 tarihlerinde santralistanbul Kampüsü’nde ağırlıyor.
Abdullah Mallah ve Bilge Bal tarafından gerçekleştirilen Dirty Drawings no.5 etkinlik dizisi “Başa Çıkma Mekanizmaları” başlıklı konuşması ile Michael Chapman’ı ağırlıyor. Chapman, Bilgi Üniversitesi’nde iki gün boyunca gerçekleştireceği konuşma ve atölye çalışmasıyla, çizimi; aracılık eden, melez ve kirli süreçler üzerinden yeniden düşünmeye davet edecek. 17 Aralık Çarşamba günü saat 17.00’da gerçekleşecek etkinlik Bilgi Üniversitesi’nin santralistanbul kampüsünde düzenlenecek. Konuşma ve atölyeden oluşan program, Ahmet Korfalı, Almir Can Sinanoğlu, Burcu Kayhan, Elif Kendir Beraha, Esin Işık, Fulya Özsel Akipek, Gamze Gündüz, Şebnem Yalınay Çinici’nin bulunduğu fakülte organizasyon ekibinin emekleri ile gerçekleşiyor.
Bu konuşma, mimarlıkta makinenin işlevsel değil duygusal kapasitesini araştıran bir dizi projeyi inceliyor. Modernist “yaşam makinesi” fikri üzerine bir meditasyon niteliğindeki bu projeler serisi, hem insan deneyimini optimize eden hem de zenginleştiren çeşitli mekanik etkileşimlerin duygusal hallerini araştırıyor. Her bir proje, yeni bir makine kategorisini, onu çevreleyen mimariyle birlikte, oluşumundaki mekanik etkileşim veya işbirlikleri üzerinden konumlandırıyor. Görevleri düşünmeden yerine getirmek yerine, bu işlevsiz makineler gündelik hayatın baskılarına, iniş çıkışlarına ve kırılganlıklarına derinden uyumlanmış birer yoldaş haline geliyorlar. Çizimler aracılığıyla gerçekleştirilen ve kusurlu bir mimarlık olarak deneyimlenen bir dizi başa çıkma mekanizmasını oluşturuyorlar.
Michael Chapman hakkında
Michael Chapman, mimari tasarım, çizim ve mimarlık kuramı alanlarında ders verdiği Western Sydney Üniversitesi’nde Mimarlık ve Tasarım Bölümü Başkanı ve profesördür. Chapman, mimarlık eğitimini problem temelli öğrenmeye ve disiplinli bir mimarlık pedagojisine olan bağlılığıyla 1990’larda uluslararası bir ün kazanan New South Wales, Newcastle Üniversitesi’nde tamamladı. Ayrıca Lebbeus Woods’un çizimlerine odaklanan bir Araştırma Yüksek Lisansı ve mimarlıkta Dada ile Sürrealizm arasındaki ilişkiyi inceleyen bir Doktora derecesine sahiptir. Hâlihazırda Melbourne’daki RMIT Universitesi’nde, kurgusal mimarların mimarlığını; onların çizimlerinin nasıl alegoriyi, öğrenmeyi ve mimari titizliği belgelediğini araştıran ikinci doktora çalışmasını sürdürmektedir. Mezuniyetinden bu yana mimari pratik içinde aktif olarak yer alan Chapman, Newcastle’da çok sayıda özel konut ve yeniden işlevlendirme projesi gerçekleştirmiştir. Yapılı işlerinin yanı sıra, son 20 yılda kapsamlı bir sergileme pratiği geliştirmiş; Avustralya Mimarlar Enstitüsü’nün “Unbuilt Architecture” ödülünde iki kez kısa listeye kalmış ve 2021’de mansiyon almıştır. Sergi çalışmalarına ek olarak, Residue: Architecture as a Condition of Loss (RMIT Press, 2007) kitabının ortak yazarlarından biridir; bu çalışma, mimari makinelerin tarihsel olaylarla nasıl ilişki kurabileceğini tartışır. Ayrıca Allegorical Architectural Machines (Architectural Design, 2024, cilt 94, sayı 06) sayısının konuk editörlerindendir.
Dirty Drawings no.5 hakkında
Kimerik Pratikler: Analog–Dijital Eşik’te Çizim
Dirty Drawings no.5 serisi, Abdullah Mallah (Bilgi mezunu, Mimarlık 2023; Mimari Tasarım 2025) ve Bilge Bal (Bilgi mezunu, Mimari Tasarım 2010) tarafından tasarlanan ve küratörlüğü yapılan, kar amacı gütmeyen ve açık bir akademik girişimdir. Konumlu çizim pratiklerine duyulan meraktan beslenen bu seri; birlikte üretme, birlikte deneme ve çizim üzerine birlikte düşünme olasılıklarını araştıran ortak bir zemin kurmayı amaçlıyor. Uluslararası açık dersler, atölyeler, gezici) sergiler ve farklı yaratıcı üretim biçimleri aracılığıyla, çizimi bir araştırma ve deney alanı olarak ele alıyor.
Grifonlardan kimeralara uzanan mitolojik hayal dünyası, yüzyıllardır birbirine yakıştırılmamış parçaların birleşiminden doğan varlıklar düşledi; hem büyüleyici hem huzursuz edici, sınırlara sığmayan, bize başka türlü hayal etmeyi ve yapmayı fısıldayan bedenler. Bu seri, o mitsel itkiden güç alarak çizimin eşiğine, analogun dijitale dolandığı, sınırların eridiği bir ara mekâna yerleşiyor. No.5’te, aracılık eden, bulaşmış, melez ve kirli geometriler ile mekanik sezgiler; Perry Kulper ve Nat Chard, Sayan Skandarajah, Michael Chapman, Kaden Beilman, Mark Dorrian ve Adrian Hawker, Ephraim Joris, Bea Martin, Adam Marcus ve Andrew Kudless ile Carl Lostritto’nun eşlik ettiği bir düşünme yolculuğuna çağırıyor bizi; Kasım 2025’ten Mart 2026’ya uzanan zamansal bir çizgide, birlikte düşünmeye ve üretmeye açılan bir alana.



