Studio Ossidiana tarafından tasarlanan The Soft Palace, Pompidou müzesinin halka kapalı olduğu günlerde müze için göçebe bir elçilik görevi görecek; ziyaretçilerin, günlük yaşamın kolektif koreografisinde hem bir oyuncu hem de bir seyirci olmasına olanak sağlayacak bir mekan olarak kurgulanmış.

Studio Ossidiana, geçtiğimiz yaz Pompidou halka kapılarını kapatmaya hazırlanırken, müze için göçebe bir elçilik hayal etmeye başlamış. Bu elçilik, Beaubourg’un renovasyonu süresince müzenin ziyaretçilerini, sanatını ve etkinliklerini gezici olarak ağırlayabilmesi hedeflenen elçiliğin ilk durağı ise Grand Palais içinde yer alan Salon d’Honneur olmuş. Bu mekan yumuşak bir saray olarak düşünülmüş; birlikte var olunabilecek, oyunlar oynanabilecek, tartışılabilecek, dinlenebilecek; aynı zamanda saklanılabilecek, kısa bir uyku çekilebilecek, yalnız kalınabilecek, kamusal bir toplantının ya da bir performansın sadece birkaç adım ötesinde sığınak gibi bir mahremiyet sunabilecek bir adres olarak tasarlanmış. Tasarım, büyük ve küçük buluşmalar, etkinlikler, sergiler için bir mekan sunuyor.

Soft Palace, kendi üzerine katlanıp sarılmış devasa bir giysi haline gelen, geniş bir tekstil yüzeyi, bir halı, olarak kurgulanmış. Her kıvrımı ve katı keşfedilebilecek, her cebi yaşanabilecek bir giysi olarak düşünülmüş. Üzerine adım atıldığı anda çıplak ayakla yürünebilir, her yerde uzanılabilir ya da oturulabilir, sergiler, performanslar ve oyunlar arasında dolaşılabilir; hareketlerin ve etkinliklerin ortak koreografisine katılabilir veya bir yan cebin korunaklı mahremiyetinden etrafa göz atılabilir.
Soft Palace içinde her yer, bir buluşma, etkinlik ya da performans sahnesine dönüşebilir. Projede hedeflenen her ziyaretçinin, günlük yaşamın kolektif koreografisinde hem bir oyuncu hem de bir seyirci olması olarak aktarılıyor.